Pers / Press
Terug naar overzicht
De Kabbala en het boek.
Wat volgt.
Algemeen Dagblad
27/05/2013 - Schrijven is je eigen universum creëren
door BERT VAN DEN HOOGEN
Deze week verschijnt de vierde roman van Geert Kimpen uit Bodegraven. De omslag van het boek, met blote Italiaanse vrouwen, zorgde voor enige ophef. De geboren Vlaming typeert het schrijven van romans met zichzelf een spiegel voorhouden, zich bloot geven en een eigen universum maken.
Spiegelbeeld
,,Ik kijk bijna nooit in de spiegel. Je kunt mij weinig ijdelheid verwijten. Als schrijver kijk ik wel iedere dag naar mijn zelfbeeld. Personages, gedachten, filosofieën en gebeurtenissen in mijn verhalen zijn altijd een afspiegeling van mijzelf.''
Bloot
,,Ja, op de omslag van mijn nieuwe boek staan blote mensen. Dat heeft natuurlijk een bedoeling. Door jezelf bloot te tonen ben je enerzijds kwetsbaar en heb je anderzijds niets meer te verliezen. Ik moest als acteur een keer volledig naakt op het podium staan, in de Royal Albert Hall van Londen, nog wel, met duizenden mensen publiek, waaronder Mick Jagger. Daar had ik geen moeite mee. Niet ik, maar mijn personage was naakt. Nu ik schrijf, weet ik dat acteren wat dat betreft makkelijker is, omdat het karakter en de woorden van iemand anders zijn. Bij schrijven is het precies andersom. Als acteur verplaats je je in een personage, bij het schrijven verplaats je het personage in jezelf. Je geeft delen van je eigen karakter, fantasieën en gedachten op die manier bloot. Als je je zo volledig bloot geeft, ben je juist niet meer kwetsbaar. Als je niets meer te verbergen hebt, heb je ook niets meer te verliezen.''
Televisie
,,Ik maakte reportages voor de Belgische televisie. Ik vond het prachtig om de verhalen van mensen te mogen horen. Maar die verhalen waren vaak te groot voor de tijd die ik in een reportage kreeg. Ik vond het zonde dat er veel niet verteld kon worden, waardoor de diepgang eruit ging. Toen ben ik theater gaan maken, omdat ik daar wel de diepgang in vond.''
Theater
,,Mijn liefde voor theater ontstond op mijn tiende en liep gelijk met mijn ontwakende belangstelling voor meisjes. Ik zat op de jongensschool en kende daardoor geen meisjes. Door met theater bezig te zijn, kon ik mijn verlegenheid overwinnen. En ik ontdekte dat het theater mijn hang naar mystiek bevredigde. Het oertheater ontstond in de prehistorie. In het donker rond een vuurplaats, kwamen mensen bij elkaar om hun angsten, levensvragen en verlangens te delen. Ze vertelden verhalen aan elkaar om te proberen de grootsheid van het leven, de wereld en het universum te vatten. Die verhalen werden onze religie, onze mythen, onze legendes. Ze gingen op in de hartstocht die deze verhalen opriepen. Dat is de viering van het leven, met alle emoties en overgave. En dat is wat theater volgens mij nog steeds zou moeten doen. Iedereen in een grote donkere doos, samen kijken en ademen naar de vertoning in die ene lichte plek. Daar ontstaat iets: de individuele beleving van emoties komen samen tot een gezamenlijke beleving. Het is als een eucharistieviering. Dat is bij mijn producties een paar keer gelukt. Maar als regisseur kreeg ik te veel stukken die ik in opdracht moest uitvoeren, waar ik weinig mee had. Het theater werd mij te experimenteel, men maakte in Amsterdam theater voor andere theatermakers, niet voor het publiek, alleen produceren om te laten zien dat je iets kunt. Dus na tien jaar ben ik ermee gestopt.''
Tienjarenplan
,,Toen ik jong was, heb ik me voorgenomen om iedere tien jaar iets anders te gaan doen. Ik heb me er nooit al te streng aan gehouden. Als je op jonge leeftijd een levenspad kiest, houd je je er onbewust wel aan. In dat plan had ik altijd als ultieme einddoel dat ik ooit boeken wilde gaan schrijven. Op jonge leeftijd vond ik dat ik daar nog niet aan toe was. Ik miste de nodige levenservaring. Om geloofwaardige personages samen te stellen heb je een bepaalde emotionele bagage nodig. Je moet eerst geleefd en geleden hebben, voor je wat te melden hebt. Het acteren, regisseren en televisiewerk zijn de opstap geweest naar het schrijven. Dit is wel het ultieme, dus ik denk dat ik het schrijven niet beperk tot tien jaar. Er komt geen volgende fase van totaal iets anders.''
Schrijfproces
,,Als expressiemiddel is het schrijven het dichtst bij mezelf. Als ik een boek schrijf dat zich in 1700 afspeelt, zoals De Kabbalist, zie ik mijzelf in die tijd leven. Gebaseerd op feiten, kan ik mijn eigen wereld creëren. Als ik een boom nodig heb in mijn verhaal, dan creëer ik die en kan ik die zelf maken zoals ik die zie. Ik kan een kloppend universum maken waarin alles bij elkaar komt en alles betekenis heeft, alsof ik god ben die alles met elkaar in contact brengt. Ik schep dan mijn eigen wereld. Maar het schrijfproces moet je niet onderschatten. Een boek schrijven is niet alleen de muze, maar ook een technisch vak, of dat nu een roman, een reisgids of zelfs een kookboek is. Daarom geef ik nu ook Schrijfweken aan mensen die een boek willen schrijven, om hen die techniek te leren.''
Realistische romans
,,Mijn romans komen voort uit een drang, woede, nieuwsgierigheid of overtuiging, naar iets wat me diep raakt, of wat ik me afvraag. Dat is anders dan de meeste Nederlandse boeken van de laatste tijd. Die gaan over het eigen leven van de schrijver, in gestileerde, kale taal beschreven. Vaak wordt het dan navelstaarderij van een ego. Die bron droogt ook op, want welk leven is interessant genoeg om twintig boeken over te schrijven? Ik probeer juist de parels in andermans leven of in andere delen van de wereld of periodes te vinden, om daar een roman over samen te stellen. Het is fictie, maar wel gebaseerd op grondig onderzoek. De feiten moeten kloppen. Ik wil een verhaal maken waarbij ik de lezer bij de nek grijp. Hij moet er zo door gegrepen worden dat hij het in een keer uit wil lezen. Als hij het boek uit heeft, moet hij ook veel meer over het onderwerp te weten zijn gekomen.''
Dan Brown
,,Ja, mijn werkwijze is te vergelijken met het werk van Dan Brown, al ben ik nog niet zo succesvol. Maar ik ben er best trots op één van de meest vertaalde auteurs van dit land te zijn en dat mijn boeken in 15 talen worden uitgegeven. Ik ben gaan schrijven in de periode dat zijn boeken een hype werden. Mijn enige kritiek op Dan Brown is dat hij soms wat makkelijk is met de feiten. Soms neemt hij ‘feiten' voor lief, waarvan hij zelf ook wel weet dat ze niet kloppen. Doordat de lezer twijfelt over de verzonnen feiten, worden zijn ware feiten ook twijfelachtig. Dat is jammer van de goede research die hij wel doet. Daarom ben ik nog fanatieker op honderd procent research.''
De prins van Filettino
,,Filettino is een Italiaans dorpje dat de financiële crisis in Europa zo zat was dat ze zich wilde afscheiden van Europa en Italië. De burgemeester riep het dorp uit tot onafhankelijk prinsdom, riep zichzelf uit tot Prins van Filettino en voerde een eigen munt in. Ik was al een tijd verbijsterd over de financiële crisis in Europa, dat we met 500 miljoen inwoners gelaten de maatregelen uit Brussel maar over ons heen lieten komen. Dit dorpje was voor mij het voorbeeld dat we zelf de verantwoordelijkheid kunnen opnemen en het niet passief over ons heen hoeven te laten donderen. Ik ben natuurlijk naar Filettino gereisd en heb mij helemaal verdiept in het dorp en de inwoners, om er een mooi verhaal over te kunnen maken. In mijn boek escaleren de gebeurtenissen. Uiteindelijk wordt het dorp door Europa gedwongen om hun onafhankelijkheid op te geven. De dorpsbewoners hebben geen enkel ander strijdmiddel dan naakt tegenover het geweld te gaan staan. Het is een protestvorm die je nu meer ziet: we zijn al naakt, wat kun je ons verder nog afnemen? Daarom de blote mensen op de omslag van mijn boek. We worden uitgekleed door Europa, en de enige manier om aandacht in de media te krijgen voor onze gesmoorde stem, is naakt te demonstreren. Nu de dorpelingen mijn uitleg weten, gebruiken ze mijn cover als verkiezingsposter in Filettino.''
Paspoort
Geboren: 15 september 1965 in Antwerpen
Opleiding: Theaterschool Amsterdam, regisseursopleiding.
Loopbaan: Tien jaar reporter voor Belgische televisie, tien jaar acteur en regisseur, sinds zeven jaar schrijver van o.m. de bestseller De Kabbalist.
Privé: Getrouwd, gelukkig en een dochter. Woont in Bodegraven.
16/05/2011 - HET NIEUWE TABOE... DE LIEFDE.
Goed nieuws voor alle singles...iedereen heeft een zielsverwant. Schrijver Geert Kimpen zoekt in Rachel naar het mysterie van de liefde.
Door Oswin Schneeweisz
Zijn nieuwe boek staat ongegeneerd trots te wezen voor het woonkamerraam. Geen twijfel mogelijk dat achter dit raam aan een historische straat in hartje Bodegraven Geert Kimpen, de auteur van Rachel of het mysterie van de liefde, woont. De eerste exemplaren zijn net in kartonnen dozen afgeleverd. Dat is toch altijd weer een bijzonder moment", zegt Kimpen. "Je hebt jarenlang zitten broeden op een manuscript en opeens heb je een echt boek in handen."
Zijn eerste boek De Kabbalist werd -zoals ze dat in uitgeversland noemen- een ‘steady seller'. Inmiddels zijn er meer dan honderdduizend exemplaren verkocht. "Sindsdien reis ik door stad en land en geef lezingen over hoe de kabbala mensen kan helpen hun dromen te verwezenlijken", zegt Kimpen in het mooiste zangerige Vlaams dat je ooit hebt gehoord.
In De Kabbalist poogt de hoofdpersoon Chaim de geheimen van de kabbala (een joodse mystieke leer gebaseerd op de de eerste vijf boeken van het Oude Testament) te doorgronden. Uiteindelijk moet hij kiezen tussen liefde of wijsheid. Kimpen: "De kabbala kwam per toeval in mijn leven. Ik woonde in Amsterdam waar ik aan de toneelschool de regisseursopleiding had gevolgd. Was op zoek naar het grote geluk, maar vond het niet. Nadat ik een tijdje van de ene relatie in de ander was gestruikeld had ik mijn geloof in het leven verloren. Er is zelfs een tijd geweest dat ik dacht: laat die boekenkast in godsnaam op me vallen, dan is het afgelopen. Ik had niet eens de energie om er zelf een eind aan te maken."
Eén grote verandering bepaalde de loop van zijn bestaan.
De geboorte van dochter Zonneke. Kimpen: "Toen ik voor het eerst met haar in de armen stond keek ik in haar wijze ogen en dacht: dit kind kan ik niets leren. Ik kan het alleen helpen om haar passies te volgen. En als een donderslag bij heldere hemel zei een stem: en jij dan? Heb jij je dromen gerealiseerd? Wat zeg jij straks als je dochter die vraag stelt? Toen realiseerde ik me dat ik mijn droom moest verwezenlijken: schrijver worden."
Na De Kabbalist schreef Kimpen De Geheime Newton waarin hij op zoek ging naar de parallellen tussen wetenschap en spiritualiteit. Nu ligt zijn derde boek op tafel. "Na Newton was ik toe aan een boek over liefde, lust en passie", zegt Kimpen."Dat is Rachel, een roman waarin ik het geheim van de liefde ontsluier." Het klinkt wat pretentieus. Duizenden schrijvers gingen hem voor. Kimpen lacht ontwapenend en zegt: "Ik weet het, maar dit boek geeft het antwoord. Het gaat over de wetmatigheden van de liefde."
In Rachel gaat een joods meisje op zoek naar zichzelf, naar de betekenis van liefde en seksualiteit. Ze wordt in de armen gedreven van een helse priester die uit is op haar ziel en haar joodse natuur wil vernietigen. Alleen de kracht van de liefde kan haar redden. Kimpen: "Zoals Rachel uiteindelijk haar zielsverwant ontdekt in een kunstenaar, zo heb ik mijn Christine gevonden. Voor iedereen is er een zielsverwant, maar veel mensen vinden elkaar niet omdat ze verkeerd zoeken of omdat ze liefde met lust verwarren."
Neem een man bij hem in de straat. Via internetsites date hij zich suf, maar al die relaties lopen op niks uit. "Regelmatig loopt er ‘s ochtends een andere dame naar buiten, maar denk je dat dat hem gelukkig maakt? Nee, en hij is de enige niet. Er zijn vandaag de dag veel mensen zoals hij. Internet heeft het aanknopen van contacten gemakkelijker gemaakt, maar een zielsverwant kom je er zelden tegen. Die vind je namelijk in je natuurlijke omgeving. Daar lopen de mensen rond met eenzelfde missie in het leven. Kijk naar die profieltjes op relatie-sites: ze zijn zo armoedig. De één houdt van wandelen, de ander van een glaasje wijn bij de open haard: alsof het daarom gaat in het leven? Echte zielsverwantschap heeft te maken met je dromen, je ambities, je opdracht in het leven. Pas als je dat kunt delen kan er sprake zijn van een echte diepgaande relatie."
"Ik vraag me af waarom er vandaag de dag zoveel singles zijn? Hoe komt het dat ik zoveel mensen zie hunkeren naar liefde zonder het te vinden? We daten wat af, gaan op de eerste avond met elkaar naar bed en komen er een week later achter dat het toch de prins op het witte paard niet was. Mijn advies: laat de seks een maand achterwege. Als je elkaar dan nog leuk vind heb je misschien je echte zielsverwant gevonden."
Het lijkt wel alsof bisschop Simonis aan het woord is? Kimpen lacht: "Ik ken de katholieke mores vanuit mijn jeugd en ik heb daar altijd grote moeite mee gehad. Ik ben geen propagandist van een nieuwe seksuele preutsheid. Ik geloof zelfs dat je vrij en taboeloos met seksualiteit om moet gaan, maar te vaak zien we door alle lust de liefde niet meer."
De opmerking over Simonis zit Kimpen niet lekker. Hij wil geen moraalridder zijn. Hij is niet roomser dan de Paus. Terwijl hij het zoveelste kopje koffie van die ochtend inschenkt zegt hij nadenkend: "Misschien is het vandaag de dag wel ongelofelijk progressief om voor de liefde te kiezen? Misschien kun je je in dit ‘spuiten en slikken'-tijdperk wel niet taboe-doorbrekender opstellen?"
Moraalridder of niet, Geert Kimpen meent dat de seksuele emancipatie van de vrouw te ver is doorgeschoten. Hij zegt: "Vrouwen gedragen zich in seksueel opzicht als mannen. Ze laten zich niet meer veroveren, ze veroveren zelf en zijn daarmee hun seksualiteit op een mannelijke manier gaan beleven. Kijk naar MTV...de vrouwen zetten zichzelf massaal in de uitverkoop en de mannen hebben ze bij wijze van spreken voor het grijpen. Een muisklik is genoeg. Er komt geen hofmakerij, paringsdans en opoffering meer aan te pas. Maar echte liefde bestaat bij de gratie van opoffering. Mijn ouders hadden een boekenwinkel omdat mijn vader helemaal gek was van boeken. Mijn moeder conformeerde zich naar zijn passie. De bereidheid om in een relatie te investeren en deels te conformeren naar de ander is in onze tijd echter steeds kleiner geworden. We leven niet met elkaar, maar naast elkaar en dat is de doodsklap voor de liefde."
"Vaak hoor ik mensen zeggen dat verliefde mensen alles door een roze bril zien. Dan bedoelt men dat je de ander mooier ziet dan die in werkelijkheid is. Daar geloof ik dus niet in. Wat je ziet is de maximale potentie wat jullie samen kunnen bereiken als je bereid bent om te investeren en te groeien in je relatie. De roze wolk omvat alles wat je samen kunt creëren."
Rachel of het mysterie van de liefde
Geert Kimpen Arbeiderspers
isbn 978 90 295 7299 6 / nub 302
Met de eerste druk kunnen lezers naar een Praag winnen, met als gids Geert Kimpen.
Meer info: www.geertkimpen.com
30/10/2008 - Kimpen en de geheimen van Newton
AD HET GROENE HART
UITGELICHT
Gepubliceerd op donderdag 30 oktober 2008 in AD Utrechts Nieuwsblad
November is de maand van de spiritualiteit. In de Oud Katholieke Kerk aan het Willemsplantsoen 2 in Utrecht zal deze maand a.s. zaterdag feestelijk geopend worden met de lezing De Geheime Wetten van Newton door Geert Kimpen.
Op 24 september is de tweede roman van Geert Kimpen verschenen; De Geheime Newton met het op feiten gebaseerde levensverhaal van Isaac Newton. Het Utrechts Uitburo interviewde Kimpen over zijn nieuwste boek.
Newton is vooral bekend door zijn bewegingswetten. In de Geheime Newton blijkt er ook een spirituele kant aan hem te zitten.
Kimpen: "Het wetenschappelijke onderzoek van Newton is het gevolg van zijn spirituele studie. Hij onderzocht zijn leven lang de Tempel van Salomon; hij geloofde dat in het grondplan van die legendarische tempel alle formules die het universum beschreven verborgen zaten. Hij beweerde ook dat hij zijn zwaartekrachttheorie ontleend heeft aan dat tempelplan. De kabbalistische visie op het Bijbelse verhaal van Noach, inspireerde hem dan weer tot zijn Optica wet; dat wit licht niet bestaat, maar is samengesteld uit de zeven kleuren van de regenboog. Zijn werkelijke zoektocht was dus een spirituele queeste."
Kimpen deed 2 jaar lang onderzoek voor zijn boek en reisde met zijn vrouw Christine en zijn vijfjarig dochtertje Zonneke maandenlang door Engeland.
"Het onderzoek voor het boek is terug te voeren tot één kist. Een kist boordevol documenten en manuscripten van Newton over zijn spirituele onderzoek, die 250 jaar lang op zolder heeft gestaan van de erfgenamen van Newton."
Door zijn intensieve onderzoek ontdekte Kimpen ook overeenkomsten tussen Newton en hemzelf.
Kimpen: "Wat ik bijvoorbeeld erg herkende was zijn jarenlange verlegenheid en geslotenheid. Pas wanneer hij zijn eerste erkenning krijgt, komt hij tot bloei. Dat heb ik ook meegemaakt. Jarenlang ben ik ook ontzettend verlegen geweest. Toen mijn eerste roman De Kabbalist zo goed werd ontvangen, groeide mijn zelfvertrouwen. Maar ook zijn streven naar de waarheid, herken ik. Ik heb ook geen talent voor geloof. Ik geloof pas iets wanneer ik zie, snap of ondervonden heb dat het zo is. Dat herken ik ook in mijn dochter. Gisteren vroeg ze me nog: "Papa als God alles gemaakt heeft, wie heeft dan God gemaakt?" Kijk, met zo'n dochter kun je de wereld rondtrekken op zoek naar antwoorden. Diezelfde kritische instelling had Newton."
Kimpen leeft zijn droom.
"Ik geloof dat ik tot mijn dood spannende meeslepende boeken wil schrijven. Ik doe een goede twee jaar over een boek. Als tot mijn zeventigste mijn hersenen het goed blijven doen, zitten er slechts een 15 tal boeken in mij. Ik wil de 15 best mogelijke boeken schrijven die binnen mijn capaciteiten mogelijk zijn. Vijftien boeken die een belang hebben om gepubliceerd te worden."
Ook in de lezing zal Kimpen aantonen dat wetenschap en spiritualiteit dichter bij elkaar liggen dan men zou vermoeden. Laat u verrassen door de inzichten van Newton die 250 jaar lang verborgen bleven.
30/09/2008 - Geert Kimpen over de Harry Potter van zijn tijd
DE BIZARRE WERELD VAN ISAAC NEWTON
Gepubliceerd op 30 september 2008.
Door JANNY ESKES
Dankzij Isaac Newton kunnen we naar de maan vliegen en hebben we het universum leren kennen. Hij ontdekte de wet van de zwaartekracht en was de grondlegger van de klassieke mechanica. Maar wat bijna niemand weet, is dat Sir Isaac Newton ook de Harry Potter van zijn tijd (1643-1727) moet zijn geweest.
Toen de Bodegraafse schrijver Geert Kimpen onderzoek deed voor zijn eerste roman, 'De kabbalist', stuitte hij steeds weer op de naam van Isaac Newton in verband met geheime genootschappen en alchemie. ,,Dat vond ik vreemd,'' zegt hij, ,,want je associeert hem met de exacte wetenschappen. Ik ben erin gedoken en er kwam zo'n spannend privé-leven te voorschijn. Gedroomd materiaal om een volgend boek aan te wijden.''
Dat boek, 'De geheime Newton', ligt sinds vorige week in de boekwinkel, 390 pagina's dik. De roman voert door de bizarre wereld van Newton, die het grootste deel van zijn tijd niet aan de wetenschap, maar aan de zoektocht naar goud besteedde. Dit moest allemaal stiekem, want alchemie was verboden op straffe van de dood. Newton kreeg echter alle mogelijkheden om in de Londense Tower, waar hij dertig jaar woonde en werkte als muntmeester, op grote schaal te experimenteren.
De jonge Isaac was een ongewenst kind, omdat zijn vader overleed voor hij geboren was. Zijn moeder hoopte dat het te vroeg geboren gedrochtje zou sterven. Na een paar jaar liet ze hem achter op de boerderij waar ze woonde om zich bij haar tweede man te voegen en hij werd overgelaten aan de zorg van zijn grootouders. Isaac moest maar zo gauw mogelijk boer worden, maar daar voelde hij niets voor. Hij was met de grote vragen van het leven bezig. Begiftigd met een intelligentie die zijn weerga nauwelijks kent, wilde hij vanzelfsprekend studeren.
,,Negentig procent van de tijd hield hij zich echter met religie, de kabbala - de studie van de geheime lagen onder het Oude Testament - en alchemie bezig,'' zegt Geert Kimpen. ,,Daaruit kwam zijn inspiratie. Religie en wetenschap vormden in die tijd één geheel en het was niet zo gek dat ze elkaar bevruchtten. Pas na Newton kwam er een splitsing.''
Newton is een moeilijk mens geweest, verknipt, gesloten, agressief ook. In zijn dagboeken vond Kimpen terug dat hij zelfs vergevorderde plannen had om het huis van zijn moeder en haar man in de fik te steken.
Op zijn 53ste zou hij muntmeester worden, een soort minister van financiën. Hij was verantwoordelijk voor de volledige hermunting van Engeland en de uitvinder van de goudstandaard. Hij was zo gebrand op valsemunters dat hij zich als een zwerver in bordelen begaf om hen te betrappen, op te laten hangen of te laten vierendelen. Hij was verantwoordelijk voor de dood van honderden mensen.
De man was homoseksueel, ook al een moeilijke kwestie in die tijd. Later zou hij samenwonen met een nichtje, een femme fatale, die vele mensen naar zijn huis trok. Genoeg stof kortom om een dikke roman aan te wijden. Met zijn vrouw Christine Pannebakker en dochter Zonneke heeft Geert Kimpen maandenlang onderzoek in Engeland gedaan. De boerderij van Newton staat er nog, net als de school - compleet met bankje met de inscriptie Isaac Newton - een kasteel waar de grote wetenschapper zijn broeders van een geheim genootschap ontmoette en natuurlijk de woning in de Tower. Kimpen: ,,Fascinerend om in zijn voetsporen te treden.''
Driehonderd jaar lang is er een kist bewaard gebleven met manuscripten, brieven en dagboeken van Newton. Na diens dood bestudeerde een bisschop ze en besloot dat er nooit een letter van naar buiten mocht komen. In de jaren dertig van de vorige eeuw kwam een erfgenaam in geldproblemen en besloot de boel te veilen. De verzameling viel uit elkaar. De helft daarvan wist de beroemde econoom Keynes echter aan te kopen na de Tweede Wereldoorlog.
Geert Kimpen: ,,Ik heb alles wat er over Newton naar buiten is gekomen, bestudeerd, maar er is nooit over die kant van hem gepubliceerd. De wetenschap geneerde er zich kennelijk voor dat haar grote goeroe zich met zulke zaken bezighield. Vorige week heb ik er een lezing over gegeven voor natuurkundigen in Delft. Zij hingen aan mijn lippen; ze wisten niet waar Newton zijn inspiratie vandaan haalde.''
De rode draad in de roman is de zoektocht naar de steen der wijzen, het maken van goud, vertelt de schrijver. ,,Dat is de plot. Bij de alchemie moet je ook een aantal geestelijke processen doormaken. Hoe ver ga je voor je droom? Is het achteraf de moeite waard geweest? Zelf heeft hij gezegd: grote mensen maken grote fouten. Hij was een groot genie, maar deze vragen kan ieder mens zich stellen. Hoe ver ben je bereid te gaan voor je idealen?''
Eerder schreef Geert Kimpen de roman 'De kabbalist' en daaropvolgend 'Stap voor stap van wens naar werkelijkheid'. Het laatste is een tienstappenplan om je dromen te verwezenlijken, gebaseerd op de kabbala. ,,Geen hocuspocus, maar hard werken,'' verzekert hij. Kimpen heeft er vele lezingen over gegeven. 'De kabbalist' wordt in vijftien talen vertaald en ligt inmiddels in Denemarken, Duitsland en Estland in de winkel. Kimpen: ,,Spannend om je boek in een heel andere taal en met een andere cover toegestuurd te krijgen.'' In Nederland is het aan de veertiende druk toe.
Vanaf nu geeft hij ook lezingen over zijn nieuwe boek, 'De geheime Newton'. MEER INFORMATIE; WWW.GEERTKIMPEN.COM
15/03/2007 - Schrijvers uit de kast
ekst: Janny Eskes
Gepubliceerd op donderdag 15 maart 2007, in AD Het Groene Hart.
Alle verhalen over ontlezing ten spijt: Nederland is een boekenminnend land. Jaarlijks verschijnen 35.000 titels. Ga er maar aan staan als schrijver om je boek over de toonbank te krijgen. Het Bodegraafse schrijversechtpaar Christine Pannebakker en Geert Kimpen is sinds enkele jaren fulltime bezig. Geert noemt de stap Russische Roulette, maar het gaat hun goed.
Twee uur per dag beantwoorden ze mail, Geert geeft lezingen, Christine organiseert seminars. Kortom, de nevenactiviteiten van het schrijverschap beslaan bijna de helft van de tijd, schat Geert Kimpen in. "Je moet niet denken dat het vanzelf gaat als je boek eenmaal in de winkel ligt."
Zelf grijpt hij alles aan om zijn eerste roman, het is maart vorig jaar verschenen "De Kabbalist" in de kijker te spelen. Desnoods rijdt hij een paar honderd kilometer om bij een lokale radiozender op te treden. Je weet maar nooit.
"De Kabbalist loopt uitstekend. Het boek is aan zijn zevende druk toe, verschijnt in september bovendien in een goedkopere uitgave en ligt nog dit jaar in Denemarken, Duitsland, Zweden, Finland en Noorwegen in de winkel. Hoewel Geert uit de theaterwereld afkomstig is - hij was acteur en regisseur - vond ook hij het in eerste instantie doodeng om voor zijn publiek te staan. "Je bent een soort podiumkunstenaar. Als regisseur weet ik wel hoe je zo'n avond spannend moet maken, maar je houdt toch last van plankenkoorts. Het wordt wél steeds leuker, omdat je je verhaal beter onder de knie krijgt. Je weet al precies wanneer de mensen gaan lachen."
Hij heeft geluk, meent hij, dat er veel aandacht aan besteed wordt. "Ik heb mee dat het een tijdloos onderwerp is, dat in veel themaweken kan worden ingepast, zoals binnenkort een spirituele week in Drenthe. Ik ben zelfs eens voor een privé feestje uitgenodigd, waar ik de attractie was voor zestig vrienden."
Kimpen vindt het gewoon bij zijn vak horen. "Ik hoor wel van uitgevers dat er schrijvers zijn die er hun neus voor ophalen en zeggen; zet jij het boek maar in de wereld. Maar dat doet een uitgever ook niet langer dan een paar maanden. Dan moet je écht ook zelf aan de slag."
Zijn vrouw, Christine Pannebakker, dreigde op zeker moment verstrikt te raken in de gevolgen van haar boek "Wie ben ik" (1996). Ze ging er seminars over geven en een artikel in Margriet leverde 15.000 reacties op. "En ik wilde maar honderd mensen op een dag." Twee jaar lang heeft ze dat gedaan. Eerst in Oibibio in Amsterdam, later in het Eversthuis in Bodegraven. "Het overkomt je. Het liep totaal uit de hand. Ik kwam niet meer aan schrijven toe en ook niet aan het geven van lezingen."
Enkele boeken verder ligt nu "Het Mama Masterplan" in de winkel, haar boek vol tips tegen 'moederstress'. Daarin stelt de Bodegraafse zich niet als een autoriteit op, maar meer als een vriendin van de lezeres. Het resultaat is dat zich groepen formeren.
Christine: "Het lijkt wel of er een soort mama-masterplan-movement ontstaat. En hoewel ik me voorgenomen had nooit meer in grote seminars te stappen, vind ik dit toch weer leuk. Het is een boek waarmee je aan de slag kunt. Er zitten allerlei thema's in, bijvoorbeeld timemanagement en het aankweken van zelfvertrouwen.
En zo is op 15 april toch weer het eerste seminar, in het Eversthuis. Ook Geert geeft daar een lezing, over hoe je je droom waar kunt maken. "Veel mensen willen hun passie delen met Geert," verklaart Christine.
Het is best een probleem in hoeverre je lezers tegemoet moet komen, vinden ze. Beiden zijn zeer toegankelijk via hun website en scheppen er een eer in binnen 24 uur te antwoorden. Maar wat te doen als iemand zijn zelfmoord aankondigt of meldt dat ze door haar man met een mes achterna gezeten is? Christine: "Je krijgt gruwelijke verhalen te horen. Dat realiseer je je niet als je zo'n boek aan het schrijven ben."
Geert: "Zulke heftige mailtjes wennen niet. Hoever moet je gaan? Hoeveel verantwoordelijkheid heb je? Ik heb degene die zelfmoord wilde plegen natuurlijk wel geantwoord, misschien ben je de laatste strohalm, maar ik ben geen hulpverlener. En verder heb je nog de categorie gekken, al zijn die zeldzaam. Iemand die wilde dat ik nú mee ging op een pelgrimstocht en me arrogant vond toen ik dat niet deed."
Geert Kimpen. De Bodegraafse auteur geeft vrijdagavond 23 maart om 20u45 een lezing in de bibliotheek van Bodegraven. Hij vertelt over zijn boek "De Kabbalist", dat gaat over het leven van de 16de eeuwse kabbalist Chaim Vital.
Meer informatie over Christine Pannebakker op www.hetmamamasterplan.nl
25/11/2006 - 2 Banen op een kussen
Tekst: Monique van de Sande
Fotografie: Marco Hofsté
Gepubliceerd in Algemeen Dagblad op 25 november 2006.
Hij wierp zich pardoes op het schrijverschap. Zij kreeg eindelijk haar boer. Samen maken ze hun dromen waar.
Zij: Christine Pannebakker (37), schrijfster en freelance journaliste (parttime, flexibel)
Hij: Geert Kimpen (41), schrijver (fulltime, minder flexibel)
Burgerlijke staat: getrouwd
Sinds: 6 jaar
Kinderen: dochter Zonneke van bijna vier
Woonplaats: Bodegraven
Geert: 'Tweeëneenhalf jaar geleden ben ik begonnen met schrijven. Daarvoor was ik theatermaker, en bijna altijd weg. Toen Zonneke werd geboren, zat ik net in een periode van grote hectiek. Ik was zelfs in de weekends niet thuis, en werd in mijn schaarse vrije uren ook nog eens voortdurend gebeld door acteurs die uitgebreid melding maakten van hun creatieve worstelingen. Dat brak me geweldig op. Ik had het gehad met al dat gezeur, en wilde vaker bij mijn kind zijn, meer van haar ontwikkeling meemaken.
Schrijver worden was mijn grote jongensdroom, maar eerdere pogingen waren telkens gestrand omdat mijn interesse voor het onderwerp verslapte. Bij het levensverhaal van Chaim Vital, de hoofdpersoon van mijn boek De Kabbalist, was dat anders. Ik werd volledig gegrepen, geobsedeerd zelfs. Al snel besloot ik radicaal te stoppen met theater maken. Uiteraard in overleg met Christine, want de consequenties waren aanzienlijk. Ik had ineens geen inkomen meer, moest mijn spaargeld aanspreken. Het was een soort Russische roulette, maar wonderlijk genoeg had ik een onvoorwaardelijk vertrouwen in de goede afloop. Christine gelukkig ook, want zonder haar was dit nooit gelukt.
Vroeger kwam de zorg voor Zonneke vrijwel volledig op Christine neer. Tegenwoordig ben ik bijna altijd thuis, dus meestal lunchen we met ons drieën en aan het eind van de middag ga ik vaak met Zonneke buitenspelen. Volgens mij werken Christine en ik onderhand evenveel, maar Christine is veel efficiënter. Ze kan ook veel makkelijker switchen tussen werk en kind. Het gevolg is dat ze nog altijd de meeste zorg op zich neemt. Daar moet wel iets tegenoverstaan, vind ik. Christine regelt de peuterspeelzaal en de oppas, maar ik betaal. Ook voor het huishoudelijke werk dat ze uitbesteedt.
Mijn boek is inmiddels aan zes landen verkocht, waaronder Duitsland. Heel fijn, want de schatkist is bijna leeg. Toch zijn er nog genoeg dromen over. Wie geen dromen koestert, is eigenlijk dood.'
Christine: 'Als klein meisje wilde ik later graag met een boer trouwen. Dat leek me zo romantisch: ieder je eigen bezigheden hebben, en toch de hele dag samen zijn. Geert paste als theatermaker niet direct in dat beeld, maar hij werd toch mijn ideaal. Net als ik vindt hij dat je in het leven zoveel mogelijk je dromen moet waarmaken, en ook de ander daarvoor de ruimte moet geven. Ik wist dat Geert zich minder gelukkig voelde in zijn werk, dus toen hij besloot schrijver te worden, was ik vooral blij. Door zijn theaterstukken wist ik ook dat hij een erg mooie schrijfstijl heeft. Bovendien geloof ik er heilig in dat het altijd goed komt als je je hart volgt.
Via een vreemde omweg kwam ook mijn droom uit. Ineens was Geert mijn boer, maar dan net even anders. Vanaf negen uur 's ochtends sluit hij zich urenlang in zijn werkkamer op, met liters koffie en gehuld in steeds dikkere wolken sigarenrook. Ik ben dus net zo vrij als voor zijn schrijverschap. Alleen zou ik het niet in mijn hoofd halen 's middags nog ooit naar Oprah Winfrey te kijken. Televisie overdag is voor Geert pas een optie als je over de honderd bent.
Als je de taken in huis heel precies wilt verdelen, kom je volgens mij geen van beiden nog aan werken toe. Wij hebben gekozen voor een natuurlijker systeem. Geert heeft vooral 's ochtends een flow, dus dan laat ik hem met rust. De late middag en de avond zijn in principe voor mij. Meer werktijd verover ik door zorg uit te besteden. Niet dat het altijd ideaal is. Toen Geert aan De Kabbalist werkte, begon het bij mij zo te kriebelen dat ik ook aan een nieuw boek begonnen ben: Het Mama Masterplan, over inspirerend leven met kinderen. Nog meer werkdruk, nog minder inkomsten. Al hebben we een aantal reizen juist ook weer goed kunnen combineren. Geert deed dan research voor zijn boek, en ik interviews voor het mijne.
Als Zonneke straks naar school gaat, willen we geen vrijheid inleveren. Parttime in Amerika wonen lijkt ons bijvoorbeeld wel wat. Met internationale scholen of zelf onderwijs geven moet dat ook lukken. Om je dromen te realiseren kun je beter in oplossingen denken dan in problemen.'
8/04/2006 - Elke dag weer een scène
Tekst: Janny Eskes
Fotografie: Edwin Hoogendoorn
Gepubliceerd op zaterdag 8 april 2006 , AD Groene Hart.
Een jongensdroom is uitgekomen voor Geert Kimpen: hij is schrijver geworden. De uit België afkomstige inwoner van Bodegraven had al jong een levensroute uitgestippeld. Tussen zijn 20ste en 30ste zou hij acteren, tussen zijn 30ste en 40ste regisseren en vanaf zijn 40ste zou hij schrijver zijn. De eerste twee plannen had hij verwezenlijkt. Dus begon er een paar jaar geleden een inwendig belletje te rinkelen, want hij naderde de 40.
Kimpen: ,,Ik was 38, net vader geworden van Zonneke en ik wilde haar meegeven dat je je dromen waar moet maken. Met pijn in het hart ben ik met een aantal theaterprojecten gestopt en geen nieuwe begonnen.''
Dat ging niet zomaar, er zit een mooi verhaal aan vast. Al vaker was Geert aan een boek begonnen. ,,Maar,'' zegt hij, ,,het onderwerp was altijd het grote dilemma. De inspiratie viel weg, of het schrijven kwam door mijn werk op de achtergrond of ik was niet genoeg gemotiveerd. Tot Christine, mijn vrouw, zei: Volgens mij moet jij over godsdienst gaan schrijven, er is niets waarover je liever discussieert. Ik dacht mijn God, Jezus, wat moet ik daar over schrijven? Toen besloot ik een weddenschap met God af te sluiten. Om te ontdekken wat God is, zou ik alles volgen wat op mijn pad kwam en in ruil daarvoor zou ik een boek schrijven.''
Een paar dagen later kreeg hij een bizar mailtje. Feitelijk niet voor hem bestemd, maar met een uitnodiging om kabbalalessen te gaan volgen. ,,Ik zag het als een knipoog van God'', zegt Kimpen. ,,Ik wist niet veel van kabbala, behalve dat Madonna zich daar mee bezig hield en dat het een geheime mystieke joodse leer was.''
Hij toog meteen naar de doorlopende cursus die een rabbi in Amsterdam geeft. ,,Ik was de enige niet - jood tussen een vijftiental joden. De leraar was een oude Russische jood, die monologen van vier à vijf uur hield en zacht sprak. Ik moest op het puntje van mijn stoel blijven zitten om het te volgen en viel bijna in slaap. Maar als ik thuis kwam, had ik net het gevoel of er een bom in mijn hoofd was ontploft en zat ik tot vier uur 's nachts tegen Christine te vertellen.''
Nooit had hij met de professor contact, tot die op zeker moment in de les zei: hier zit iemand in de klas die een boek zou kunnen schrijven over Chaim Vital en dat zal de hele wereld over gaan en verfilmd worden. Geert: ,,Na de les ging ik naar hem toe en vroeg of hij mij bedoelde. Hij glimlachte mysterieus en een paar dagen later kreeg ik een pakje over de post met aantekeningen van hem over de kabbala.''
Hij vond het zo interessant dat hij besloot een roman over Vital te schrijven, die in de zestiende eeuw voor het eerst de geheimen van de kabbala op papier zette. Het werd een soort verliefdheid, zegt Kimpen. ,,Ik wilde steeds zo gauw mogelijk naar huis om te schrijven.'' Met vrouw en kind reisde hij de wereld over om informatie te verzamelen. Zo bezocht hij Tsfat in noord-Israël, het centrum van de kabbala en zat in Engeland bij Madonna in de klas.
,,Het waren de leukste jaren van ons leven tot nu toe. Als regisseur ben je dag en nacht weg. Schrijven kun je thuis doen, je kunt gezellig samen eten en ik was dicht bij mijn kind. En omdat we voor mijn boek heel veel gereisd hebben, konden we met zijn drieën dingen ontdekken.''
Het heeft zijn leven definitief veranderd, meent Kimpen. Niet dat hij kabbalist is geworden. ,,Dat zou ik niet willen en ik heb ook een enorme achterstand op mensen die daar jong mee begonnen zijn. Maar het heeft mijn leven verrijkt.'' Wel voelt hij zich nu schrijver. ,,Het is het absolute geluk voor mij. Ik heb de clou ontdekt hoe ik het moet aanpakken. Ik dacht altijd: zo'n boek van driehonderd pagina's kan ik niet overzien. Maar als scenarioschrijver kon ik wel elke dag een scène schrijven. Ik eindigde 's avonds met een cliff-hanger. Zo is het een spannende zoektocht geworden.''
De Kabbala en het boek.
Leer geeft antwoord op alle levensvragen.
De Kabbala bestudeert de Thora. Dat zijn de eerste vijf boeken van het Oude Testament. Volgens de joden zijn deze aan Mozes gedicteerd op de berg Sinaï. Geert Kimpen: ,,De mystieke joden zien het als een geheime lettercode met zeventig verschillende betekenislagen. De verhalen die wij kennen, zijn daar volledig ondergeschikt aan. De antwoorden op alle levensvragen die een mens zich kan stellen, zitten in de code verborgen. De kabbalisten vertalen ze naar praktische adviezen.''
De kabbalisten doen ook voorspellingen aan de hand van de Thora. Zo zou uit het verhaal van Adam en Eva de Big Bang-theorie te herleiden zijn en zouden de aanslagen van 11 september in de geschiedenis van de Toren van Babel terug te vinden zijn. Kimpen: ,,Maar dit is de spectaculaire kant. In wezen gaat het om de spiritualiteit. De essentie is ontvangen. Kabbala betekent ontvangen in het Hebreeuws. Je moet aan je eigen ego ontstijgen. Dat is ook wat een wereldster als Madonna daarin aantrekt.'' Zij heeft zelfs een lied aan de kabbala gewijd: Isaac.
Miljoenen mensen op de wereld houden zich momenteel met de leer bezig. Anderen vinden de ideeën gevaarlijk. Ook binnen het jodendom zijn ze controversieel.
Tot de zestiende eeuw werd de kennis mondeling overgeleverd. Chaim Vital zette deze vervolgens op papier. De roman 'De kabbalist' gaat over zijn leven. Chaim is uitverkozen door een rabbi om de geheimen aan het papier toe te vertrouwen. Maar als de jongeman verliefd wordt op diens dochter, stelt de meester hem voor de keus: Of je trouwt mijn dochter en dan hoor je de geheimen niet of je blijft van haar af en je krijgt ze wel. Kimpen: ,,Hij wordt verscheurd tussen de honger naar kennis en het verlangen naar dit mooie meisje. Aan de hand van deze geschiedenis kom je in het boek de levenslessen van de kabbala tegen.''
Paspoort
Geert Kimpen
Geboren: in 1965 in Antwerpen
Woonplaats: Bodegraven
Opleiding: Regieopleiding in Amsterdam
Loopbaan: schreef en bewerkte tal van theatervoorstellingen. Schreef samen met zijn vrouw 'Het Liefdesdagboek'.
Privé: getrouwd met Christine Pannebakker, samen hebben zij dochter Zonneke (3)
Meer weten?
'De kabbalist' van Geert Kimpen is verschenen bij De Arbeiderspers. Informatie is te vinden op www.dekabbalist.nl
Wat volgt.
Vijf vertalingen.
* Op 18 mei om 20 uur geeft Geert Kimpen een lezing over 'De kabbalist' in de Burgerhal van het stadhuis van Gouda.
* Vertalingen van de roman verschijnen in 2007 in Denemarken, Noorwegen, Zweden en Finland.
* Er wordt gewerkt aan een Amerikaanse vertaling, die in 2008 wordt verwacht.
* Geert Kimpen heeft een nieuw boek in voorbereiding over Isaac Newton en zijn geheimen.
