Terug naar overzicht

De Heemsteder

Mirjam Goossens

16/09/2011 - Liefde kan het beste of het slechtste in een mens naar boven brengen.

Is het de mysterie van de liefde, of meer de waanzin van het geloof, toegespitst in de waanzin van de priester Thaddeus?

 

Het boek gaat over twee intense vormen van liefde; enerzijds de liefdeszoektocht van de 17 jarige Rachel naar wie haar zielsverwant is, en waarbij ze, zoals de meeste mensen verward wordt, in wat het verschil is tussen lust en liefde. Maar inderdaad ook de liefde van het geloof, van priester Thaddeus, waarbij het geloof zowel het allerbeste in mensen naar voren kan brengen, maar ook het allerslechtste. En dan wordt de liefde voor het geloof waanzin.

 

In het boek is de vader/dochterrelatie gecompliceerd. Mag een vader zo egoistisch zijn ten opzichte van zijn kind? Komt de wroeging te laat?

 

Naar mijn opvatting is het ouderschap bedoelt om kinderen te begeleiden naar volwassenheid en zelfstandigheid. Ouders moeten kinderen leren hun zelfstandige keuzes te maken, zodat ze gezonde, stabiele mensen worden die voor zichzelf kan zorgen. Maar vrijheid geven aan je kind, is voor vele ouders bedreigend en angstig. Dat was vroeger zo, maar natuurlijk nu nog, misschien nog wel meer. Dan worden kinderen overbeschermd, worden de angsten van de ouder overgebracht op het kind, en creeer je mensen die niet zelfstandig durven zijn, voortdurend op hun ouders blijven leunen en niet ongebreideld hun eigen leven durven leiden en dromen durven volgen. Daar is de vader Michael in mijn boek een voorbeeld van. Rachel , zijn dochter, durft gelukkig zelf uit te breken, en brutaalweg voor haar eigen leven te kiezen. Natuurlijk is het egoistisch van de vader in het boek, maar anderzijds ook weer begrijpelijk, denk ik. Hij is zijn vrouw in het kraambed kwijt geraakt, en wil alles eraan doen om nooit meer iemand te verliezen in zijn leven. Gelukkig vindt ook hij uiteindelijk weer de liefde in het boek, en durft ook weer zijn eigen leven te leiden, in plaats van alleen maar geobsedeerd bezig te zijn met het leven van zijn dochter. Want dat is ook wat vele ouders, vaak moeders ook, doen; zich alleen richten op hun kinderen, en zelf in het niets verdwijnen.

 

Wat is de achterliggende gedachte van u als auteur: de liefde van de mens tot mens met al zijn beperkingen of sexuele acties?

 

Sexualiteit is natuurlijk een van de prachtigste geschenken in een mensenleven. Het is overweldigend, krachtig, het geeft ons vitaliteit, levenslust, en het is een primaire behoefte om begeerd te worden, liefgehad, bemind. Als het sexueel goed gaat, dan voelen we ons natuurlijk veel beter in ons vel, dan wanneer we niet bemind worden. Anderzijds is sexualiteit zo intens en krachtig, dat het ons ook kan uithollen, wanneer we het puur als seks om de seks beleven. Met name in deze tijd, met zoveel singles, en zoveel sexuele vrijheid, zijn er een heleboel mensen die zich niet meer kunnen binden aan iemand, in hun voortdurende honger en zoektocht naar nieuwe sexuele ervaringen, nieuwe sexpartners. Zij hebben het gevoel dat ze zoveel kansen mislopen, als ze voor 1 iemand kiezen. En dat is natuurlijk niet waar. Sexualiteit beleven met iemand die werkelijk van je houdt, is natuurlijk veel kostbaarder dan seks om de seks. Sexualiteit gekoppeld aan liefde is een echt geschenk, een verdieping in je mens zijn, een werkelijk verbond met een ander wezen. Ik wil overigens geen moraalridder zijn. Iedereen moet uiteraard zijn seksleven inrichten zoals hij of zij wil. Maar ik merk wel aan alle verhalen van lezers die ik hoor, dat uitsluitend polygaam leven, of van de ene naar de andere hoppen, op de langere termijn, een ziel uitholt. Voor een korte tijd is dat zeer spannend, maar op den duur verdwijnt de magie, het speciale, het exclusieve. En dan verliest het zijn werkelijke waarde in een mensenleven.

 

Denkt u dat door wat een mens meemaakt hij boven zichzelf kan uitstijgen om alles uit zichzelf te halen wat mogelijk is?

 

Jazeker. Ieder mens vindt lijden op zijn levensweg. Voor de ene natuurlijk wel groter dan voor de andere, maar ieder draagt zijn kruis. Daar moeten we mee dealen, en dan hebben we twee keuzes; ons een slachtoffer voelen voor wat ons overkomt, of ons verlies nemen, kijken wat het lijden ons ten diepste wilt vertellen, en weer opkrabbelen. Mensen die het laatste doen, worden per definitie sterker, rijper, en stijgen bijna altijd boven zichzelf uit. De hoogmoed verdwijnt, en maakt plaats voor dankbaarheid en nederigheid. Mensen waarderen het leven van zichzelf en anderen meer. En daardoor gaan ze ook zich meer inzetten voor andere mensen. En zo is lijden uiteindelijk vaak toch een zegening die het beste in mensen naar boven brengt, op de lange termijn. Maar op het moment zelf, van het lijden, heeft natuurlijk niemand daar een boodschap aan. Je moet ook de tijd nemen om even de pijn te verwerken, te vloeken en boos te zijn. Maar daarna heb je geen andere keuze dan jezelf weer bij je nekvel te grijpen.

 

U zet een tijdsbeeld neer van de 17de eeuw. Geldt het ook voor de 21ste eeuw?

 

Jazeker. Ik ben geen typische historische romanschrijver. Hoewel dit boek zich in de 17^de eeuw afspeelt, en de historische kaders natuurlijk wel kloppen, gaat het over mensen. En mensen zijn in de laatste 300 jaar niet zoveel ten diepste veranderd. De omstandigheden zijn anders, maar de grote levensvragen komen generatie na generatie weer terug naar boven, en daar moet ieder in zijn mensenleven mee dealen en antwoorden op zoeken. Door de romantiek van het 17^de eeuwse Praag te kiezen als decor van dit verhaal, heb ik als schrijver de kans de zaken wat scherper neer te zetten. Maar uit de reacties van lezers hoor ik uitsluitend terug dat dit boek hún verhaal is, en niet een verhaal over een 17 jarig meisje in de 17^de eeuw. En dat is precies mijn bedoeling.

 

Liefde of verliefdheid, staan deze tegenover elkaar of gaan ze samen, volgens u?

 

Verliefdheid is vaak lust die zich vermomd als verliefdheid. Vaak is verliefdheid erg oppervlakkig, en heeft het vooral met fysieke aantrekkingskracht te maken. Door het feit dat we iemand ongelofelijk lekker vinden, hemelen we die persoon op, zonder ons werkelijk in hem of haar te verdiepen. We willen die persoon gewoon, en maken onszelf daardoor blind voor de rest van die persoon. Wanneer je denkt dat je werkelijk verliefd op iemand bent, dan is een goede test om de sexualiteit eens uit te stellen. Om bv eerst eens een maand lang te kijken hoe boeiend en spannend je die persoon werkelijk vindt. Of dat je nachtenlang kunt praten, plezier kunt maken, in de fonteinen kunt dansen, zonder sexualiteit te beleven. Of heb je dan na 2 weken iets van; phoe wat vervelend, eens kijken of er nog wat anders te versieren valt. Lust en sexualiteit is zo overweldigend dat het ons kan verblinden, en dan maken we onszelf wijs dat we verliefd zijn, en na een paar maanden is die steekvlam van de lust over en blijven we verdwaasd achter. Hoe heb ik ooit voor die persoon kunnen vallen, denken we dan.

 

Religie en spiritualiteit spelen een hoofdrol in uw boeken, we mogen aannemen ook in uw persoonlijke leven?

 

Het is absoluut een thema dat me ontzettend boeit. En je schrijft natuurlijk over de dingen die je zelf fascineren en bezig houden. Ik heb geen talent voor geloof. Ik ben erg kritisch en kan me moeilijk overgeven. Maar ik wil het wel onderzoeken, als een wetenschapper haast. Ik wil weten; klopt het wat de religies ons vertellen? Werkt het? Zijn het werkelijk authentieke bronnen, of vervalsingen, wat bv in de bijbel vaak aan de hand is. Dat is een gretige zoektocht die ik onderneem, toets in mijn eigen leven, en mijn ontdekkingen wil ik graag delen door middel van spannende romans.

 

Heeft u zelf uw zielsverwant ontmoet, wist u toen direct dat het de ware was?

 

Die vraag is een boek op zich! Sterker nog, ik heb er samen met mijn zielsverwante, Christine Pannebakker, ook schrijfster, een boek over geschreven; Het Liefdesdagboek. Ja, zij is mijn zielsverwante, en ja ik wist het meteen. Soms weet je dat er iemand in je leven komt, die je leven compleet zal veranderen. En dat is gebeurd met Christine.

 

Maakt de liefde je tot een beter mens?

 

Dat zou het in wezen moeten doen, maar het kan ook tot het omgekeerde leiden; tot egoisme en fanatisme. Soms verdwijnen twee mensen totaal in elkaar, waardoor ze zich afsluiten van de wereld, en alleen nog maar aan hun eigenbelang denken, en geen enkele bijdrage aan de wereld meer leveren. Liefde van 2 mensen moet een fles champagne zijn; met de opgeschudde bubbeltjes moet je de wereld om je heen dronken van geluk maken, delen, anderen inspireren en aansteken. Liefde kan het beste of het slechtste in de mens wakker maken.

 

U geeft lezingen door het land, wat hoopt u de mensen mee te geven en wat vind u zelf van deze ontmoetingen met uw lezers?

 

Ik noem het altijd mijn biljartavondjes. Andere mannen gaan 1 keer per week biljarten met hun vrienden; ik ga het land in om lezers te ontmoeten en lezingen te geven. Het is een mooi contrast met de stilte van de schrijftafel. In mijn nieuwe lezing,die ik ook in Heemstede geef, maak ik de inzichten uit mijn boek Rachel practisch inzichtelijk voor mensen nu.  Wat kan je met die inzichten over de liefde? Hoe weet je of iemand je zielsverwant is. Wat is het verschil tussen lust en liefde? Die onderwerpen komen onder meer aan bod, om mensen te stimuleren en inspireren een nog beter liefdesleven te krijgen!

TOP