Terug naar overzicht

NCRV gids

13/12/2008 - Het Hoogste Woord

Interview in de NCRV gids van 13 december 2008.
Tekst:: Joost Galema
Foto: Petra van Vliet

Geert Kimpen (43) brak door als schrijver met zijn bestseller De kabbalist, waarin de historische figuur Chaim Vital de geheimen van de Bijbel leert kennen. Onlangs verscheen zijn tweede boek, De geheime Newton over de beroemde Engelse natuurwetenschapper Isaac Newton, die niet alleen het raadsel van de zwaartekracht ontrafelde, maar ook als alchemist zocht naar de steen der wijzen.

Maar de wijsheid - waar moet je haar zoeken, en het inzicht - waar is het  te vinden? (Job 28:12)
"In dit deel van Job wordt beschreven welke kostbaarheden zich in de aarde verschuilen. Zilver, goud, stenen van saffier. De mens ontdekt ze, 'keert de bergen om vanaf hun voet'. Maar al dat goud weegt niet op tegen wijsheid. Die zit niet in ons intellect, maar in de manier waarop we met de medemens omgaan. Onze tragiek is dat we raketten naar de maan schieten, maar worstelen met het menselijke contact. We kwetsen, kwellen en pijnigen onze dierbaren. Een groot wetenschapper als Newton beging de grootste stommiteiten en stuurde honderden mensen naar de galg. Pas aan het einde van zijn leven liet hij de zachtheid toe. Het ware bezinksel van kennis en wijsheid is liefde. Bijbel en mythologie verbinden die met de vrouw. Zij draagt de bron van alle wijsheid in zich, het vermogen leven te geven."

Onder de appelboom wekte ik jou. Daar kreeg je moeder weeën, weeën van jou, daar baarde ze jou (Hooglied 8:5)
"Ik zou het liefst hier het hele Hooglied citeren, een gelaagd en erotisch boek van grote schoonheid. Het overleefde als enige de drang van de kerkvaders om al het vrouwelijke en sensuele van God uit de Bijbel te snijden. Een misvatting, want het vurige hunkeren naar elkaar is onze levenskracht. In alles wat wij doen, fungeert het verlangen als motor. Wie verliefd kan worden op een ander mens, kan dat ook op het leven, en op alles om hem of haar heen. De kabbala ziet het bedrijven van de liefde ook als een kosmische paring, een daad die de ziel heelt. In het Hooglied komt dat voor mij op een ontroerende manier tot uiting. Wie het vrouwelijke en het seksuele weghaalt uit de godsdienst, maakt haar kreupel."    

Toen hield Mozes zijn arm boven de zee, en de HEER liet de zee terugwijken door gedurende de hele nacht een krachtige oostenwind te laten waaien. Hij veranderde de zee in droog land. Het water spleet (Exodus 14:21)
"Opgejaagd door de Egyptische farao komt Mozes bij de Schelfzee. Ontsnappen lijkt onmogelijk. Volgens een kabbalistische filosofie kan God de Joden nu niet meer helpen. Nu komt het voor Mozes aan op de kracht van het geloof in zichzelf, het geloof dat hij als mens een wonder kan verrichten. En dat doet hij. Mozes laat zien dat geloof iemand boven zichzelf kan laten uitstijgen, ook - of misschien juist - als hij door een diep lijden heen moet. Elke dag staan wij oog in oog met onze eigen Schelfzee, die namen draagt als ijdelheid, ego en onzekerheid. De farao staat kabbalistisch gezien voor het ego. En de joden waren slaaf van hun het ego. Door de exodus bevrijdden ze zich daarvan. Het vereist moed om je werkelijke bestemming te zoeken, je eigen beloofde land. De Bijbel is geen historie, maar een cryptogram van het leven. Een van de eerste kabbalisten zei al: 'Wie de Bijbel letterlijk neemt, is een dwaas.'" 

TOP