Pers / Press
Terug naar overzicht
Paravisie
20/01/2012 - Geert Kimpen: Valentijnsdag zou iedereen moeten vieren.
In het leven van de schrijver Geert Kimpen draait er veel om liefde. Hij wordt gedreven door de visie van de kabbala, waarbij iedereen een zielsverwant nodig heeft om de ander te inspireren en te herinneren aan het hogere levensdoel. Tijdens een sabbatritueel besteedt Geert met zijn partner wekelijks intensief aandacht aan hun wederzijdse hartstocht. De schrijver is tevens een groot voorstander van Valentijnsdag. "Het zou een nationale feestdag moeten worden, want ik vind dat je de liefde voor elkaar niet genoeg kunt vieren!"
Door Art Schroer.
Wat versta jij onder het woord ‘liefde'?
"In spirituele kringen wordt liefde vaak als een etherisch en hoog begrip gezien: de goddelijke of universele liefde. Ik breng het graag terug naar een aards gevoel. Wat mij betreft is het zeer concreet. Zo heb je de passionele liefde die twee partners met elkaar delen. Een andere sterke liefde is hetgeen je voelt voor je kinderen, familie, vrienden en medemensen. Liefde uit zich in de wijze waarop mensen met elkaar omgaan. Voor iedere persoon is het een ontdekkingstocht om te ervaren wat liefde betekent en hoe fundamenteel het in je bestaan is. Zelf heb ik veel ongelukkige liefdes gekend in mijn leven, terwijl ik me bewust was dat ik juist liefde nodig had om goed te kunnen functioneren. Door het meemaken van de tragedies op liefdesgebied ben ik liefde meer en meer gaan waarderen en is het één van de belangrijkste onderwerpen in mijn leven en werk geworden. Meerdere malen dacht ik mijn grote liefde ontmoet te hebben, maar bij mijn huidige partner Christine (Pannebakker - red.) ben ik ervan overtuigd dat zij de ware is voor mij."
Wat is de kracht van liefde?
"Dat draait om het vinden van je zielsverwant. Het heeft alles te maken met het delen van dezelfde levensmissie. Deze visie komt voort uit de kabbala (een joods, religieus en filosofisch systeem dat inzicht geeft in de goddelijke natuur - red.), waar ik mij helemaal in kan vinden. Wanneer twee mensen dezelfde idealen hebben, hogere doelen delen en dezelfde normen en waarden over het leven koesteren, dan is dat dé basis van zielsverwantschap. Als je in de ander de capaciteiten herkent waardoor de persoon zich optimaal kan ontwikkelen en hij of zij herkent dat in jou, dan word je naar elkaar toegetrokken. Je inspireert elkaar, geeft de ander vleugels en herinnert elkaar aan het hogere doel dat je in je leven hebt. Als dat klopt, dan maakt het niets meer uit of je wel of niet de dop op de tandpasta hebt gedaan of vergeten bent om de vuilniszak buiten te zetten. Al die oppervlakkigheden worden dan ondergeschikt."
Hoe kan je weten of je de juiste zielsverwant hebt ontmoet?
"Dat is vrij eenvoudig. Praat met de ander over jouw passies en wat je in het leven beweegt. Als jij bij de ander die energie ook voelt stromen en hij of zij herkent zich erin, dan komt de stroom van ‘kundaline' (spirituele kracht in mensen - red.) op gang. Zodra je merkt dat iemands aandacht verzwakt als je over je levensdoel vertelt, dan is er geen sprake van zielsverwantschap en echte liefde. Als je namelijk levensdoelen op elkaar kunt leggen, wordt het nooit saai tussen twee personen en heb je altijd zaken om voor te blijven vechten en elkaar in te helpen. Dan ontstaat er een levenslange liefde. Eén van de grootste misverstanden is de verwarring tussen lust en echte liefde. Met seksuele aantrekkingskracht is helemaal niks mis, alleen kan lust perfect bestaan zonder liefde. Lust kan sterk en heftig zijn, maar gaat meestal als een vuurtje uit. Je moet trouwens eerst tot je eigen essentie komen door een zoektocht te volgen naar ‘zelfliefde'. Pas als je van jezelf houdt, kan je liefde van een ander toelaten."
Moet je altijd energie in liefde blijven steken?
"Zeker, want liefde is iets levendigs en je krijgt het niet voor niets. Alles wat je geen aandacht geeft, sterft langzaam af. Als je bijvoorbeeld van planten houdt, kost het je geen moeite om er goed voor te zorgen en dat is met een relatie ook het geval. De genegenheid voor je partner kan je makkelijk blijven benoemen en koesteren. Maar het moet wel gebeuren! Je moet alert blijven en elkaar niet kwijtraken in de hectiek van het leven. De kabbala heeft daar een ritueel voor om er bewust mee om te gaan en dat is de sabbat. Het is een wekelijks terugkerend liefdesfeest dat opgebouwd is uit een aantal kleine rituelen die bedoeld zijn om opnieuw de liefde te vieren en stil te staan bij het geschenk van de liefde. Tijdens de sabbat zegent de man zijn vrouw. Hij benoemt hardop hoe zijn partner hem de afgelopen week ontroert of geraakt heeft. Je schenkt een blijk van dankbaarheid. Officieel gezien spreekt de man het alleen uit, maar Christine en ik doen het allebei. Je mag niet zomaar voor lief nemen dat iemand zijn of haar leven met je deelt en je persoonlijke eigenaardigheden aanvaardt. Wij doen dat tijdens een sabbat, maar dat hoeft niet per se."
Wat houdt zo'n sabbatritueel in?
"De vrouw steekt kaarsen aan en brengt daarmee het licht in huis. Je nodigt de ‘Shekinah' uit, de vrouwelijk kant van God met eigenschappen als warmte, sensualiteit, liefde, troost en moederlijkheid. Er wordt wijn ingeschonken die over het glas heen gegoten wordt om de overvloed van het leven te symboliseren. Bij het ritueel kan je tevens vrienden uitnodigen. Aan het einde van de sabbat, als de vrienden weg zijn en je kinderen naar bed, dan is het de traditie om de liefde in volle overgave te bedrijven. Alsof het de eerste keer is dat je elkaar van top tot teen bemint. De sabbat vieren is een uiterste, maar je kan bijvoorbeeld wel eenmaal per week de televisie 's avonds niet aanzetten. Praat met elkaar over wezenlijke zaken en neem de tijd om de liefde te bedrijven. Als je daar één avond per week voor uittrekt, zou dat al zeer veel verschil uitmaken. Dat is dé vitaminepil voor veel relaties, want mensen leven vaak langs elkaar heen!"
Hoe belangrijk is de rol van de vrouw in een relatie?
"Kabbalisten zeggen dat de vrouw het licht in de wereld en in een gezin brengt. Dat heb ik zelf op een extreme wijze ervaren toen ik een ongelukkige vrijgezel was. In mijn huis werd het nooit echt gezellig, totdat er een vrouw in mijn leven kwam. Het huis werd dan meteen een thuis met warmte. De vrouw brengt dus het licht en de man is eigenlijk de elektriciteit, de stroom: een ongecontroleerde energie die alle kanten opgaat, totdat hij zich verbindt met een vrouw. Dan krijgt de stroom een focus en kan de lamp van de vrouw feller schijnen en weet een man waarom hij zaken in zijn leven doet. Op die manier houden de mannelijke en vrouwelijke energie elkaar in evenwicht. Bij een homoseksuele of lesbische relatie is er tevens sprake van dat één van beide partners meer vrouwelijke energie heeft dan de ander en dan werkt het hetzelfde. De twee krachten zijn universeel. Ik ben ervan overtuigd dat je een rijker leven leeft als je samen met iemand bent in plaats van alleen. Je ontwikkelt jezelf in een relatie. Je hebt een weerwoord, confrontatie en spiegel nodig."
Kan liefde als inspiratiebron fungeren bij het bewust in het leven staan?
"Sterker nog: het is dé inspiratiebron! Liefde is gebaseerd op het delen van dezelfde levensmissie. Doordat je weet wat de passies en dromen zijn van de ander, zal je elkaar daarin stimuleren. Liefde is bedoeld om boven jezelf uit te stijgen en vleugels te krijgen om je te ontwikkelen. Wat helaas geregeld gebeurt, is dat de ene partner de ander klein houdt en de ‘vleugels afknipt'. Mensen worden dan belet om zichzelf te zijn in de relatie. Je gaat jezelf verloochenen en verstikt langzaam in je liefdesrelatie. De bedoeling van liefde is precies het omgekeerde. Zo zag Christine al de schrijver in mij die ik zelf nog niet wilde herkennen. Van de een op de andere dag heb ik mijn opdrachtgevers aangegeven dat ik stopte met werken om een boek te gaan schrijven. Ze dachten dat ik gek geworden was. Uiteraard had ik opeens geen inkomsten meer, maar Christine stimuleerde me en gaf mij het vertrouwen omdat ze inzag dat ik moest gaan schrijven. Dat is de kern van zielsverwantschap. Zonder haar steun was mijn eerste boek nooit uitgekomen."
Waarom gaat je meest recente boek over een joodse liefde?
"Sinds het schrijven van mijn debuutroman is de kabbala mijn basistaal geworden. Het uitgangspunt daarvan is: geloof niets van wat je niet zelf onderzocht hebt. Dat spreekt mij erg aan. Je moet kritisch zijn en iets onderzoeken en tot nu toe heeft me dat nog nooit teleurgesteld. Voor het boek ‘Rachel of het mysterie van de liefde' ben ik in andere stromingen research gaan doen als hindoeïsme, boeddhisme en kamasutra. Wat me opviel is dat de universele liefde, weliswaar in andere bewoordingen, overal op hetzelfde neerkomt. Het is steeds een andere saus die er overheen wordt gegoten, maar in de essentie hebben de geloofsovertuigingen dezelfde boodschap. Het gaat uiteindelijk allemaal om zielsverwantschap. Ik kwam toevallig een joodse legende tegen over een zeventienjarig meisje in Praag en besloot dat het als basis kon dienen voor het liefdesverhaal dat ik wilde schrijven. De sfeer past goed bij mijn ziel. Maar wellicht schrijf ik ooit eens een tantragericht boek. Ik vind dat ook iets wezenlijks en moois."
Wat betekent Valentijnsdag voor je?
"Ik vind het de belangrijkste feestdag van het jaar. In ons land wordt er vaak neerbuigend over gesproken, omdat het te commercieel zou zijn. Mensen geven aan dat ze zelf wel uitmaken wanneer ze de liefde uiten naar de partner. Het komt er dan alleen op neer dat het vrijwel nooit gebeurt. We vinden vaak alles belangrijker dan de liefde, terwijl dat juist van wezenlijk belang is. Je dient aandacht te schenken aan het feit dat je voor elkaar hebt gekozen, dat je elkaar inspireert en samen lief en leed deelt. Dat zou een nationale feestdag moeten worden! Ik ben er dus een groot voorstander van. Er is niemand die zegt dat je een cadeautje moet geven als een bos bloemen of een hart van chocolade. Doe het op een manier die bij je past. Als dat samen wandelen op de heide is, dan is dat ook prima. Als je er maar aandacht aan schenkt. De trouwdag is ook een uitgelezen moment om stil te staan bij je relatie. Vier in ieder geval de liefde, dus iedereen aan de Valentijn!"
[zijkader]
Op vrijdagavond 24 februari organiseren Geert en Christine een ‘Singles-Sabbatavond' in Amersfoort. Jij kunt daarbij zijn. Speciaal voor lezers van ParaVisie is er een korting van € ...,.. In plaats van € 49,50 betaal je € ...,.. Het sabbatritueel is inclusief een glas wijn en een diner in buffetvorm. Je kunt je aanmelden via onze site www.paravisie.nl
[zijkader]
Op onze site lees je wat Geert nog meer aanspreekt in de kabbala, naast de visie over liefde.
[einde zijkader]
[toevoeging op internet]
Wat spreekt je in de kabbala nog meer aan?
"De kabbala geeft aan dat je een soort zielenfamilie hebt. Dat zijn de mensen om je heen die je diep raken op verschillende vlakken. Daar deel je je leven mee en met één persoon deel je alles. De kabbalisten vinden dat we allemaal zielsverwanten zijn. We komen voort uit dezelfde oerbron, de grote goddelijke ziel. We zijn allemaal afsplitsingen van het grotere geheel. We leren van elkaar. Ieder mens is een zielsverwant die een boodschap voor je heeft. Van mislukte relaties hoef je daarom geen spijt te hebben, want die waren nodig om dichter bij je zielsverwant te komen. Volgens de theorie van de kabbala is het zo dat een zielsverwant iemand is die je uit een vorig leven kent. Je reïncarneert en komt weer op aarde. Dan kan je bijvoorbeeld een kind zijn van iemand die in dit leven je partner is. Het is één van de weinige zaken in de kabbala die ik niet kan bewijzen en daarom heb ik er niet zoveel binding mee. Het klinkt logisch, maar ik ben me er niet van bewust ooit gereïncarneerd te zijn."
1/07/2011 - Je wilt het in één keer uitlezen...
Rachel, of het Mysterie van de Liefde.
Ieder nieuw boek van Geert Kimpen lijkt op voorhand een succes te worden. Zijn recent uitgebrachte 'Rachel, of het mysterie van de liefde' is daar geen uitzondering op, want na de lancering bevond deze roman zich al vrij snel in de hoogste regionen van de diverse boekenlijsten. Al met al een luxe positie voor deze sympathieke schrijver, die iedere keer weer de hoge verwachtingen dient waar te maken.
Dat doet hij met deze dikke pil opnieuw. Het betreft een Praags liefdesverhaal dat geïnspireerd is op Joodse legenden. Een dochter moet haar vader verraden, omdat hij te veel van haar houdt. Ze ontvlucht het ouderlijk huis en komt terecht in de armen van een priester met duivelse bedoelingen.
Ze kan alleen gered worden door de overweldigende kracht van liefde.
Een meeslepend verhaal dat zo boeiend is dat je het in één keer uit wilt lezen.
29/04/2011 - De vergeten spiritualiteit van de man
De vergeten spiritualiteit van de man
Door Deniece Wildschut. Maart 2011.
Dat spiritualiteit niet afhankelijk is van geslacht, wordt nog te vaak vergeten. Matthew Fox is auteur, theoloog en priester van de Episcopale Kerk. Hij schreef er een boek over: "De verborgen spiritualiteit van mannen". Het boek gaat uitgebreid in op de spiritualiteit van mannen en toont aan de hand van tien metaforen, hoe de man van nu zijn natuurlijke spiritualiteit volledig kan ontplooien. Speciaal voor ParaVisie vertellen drie mannen over hun kijk op ‘de spirituele kant van de man', hun eigen valkuilen en het proces dat zij zelf hebben doorgemaakt. Waarom wordt nog zo vaak vergeten of ontkent dat zowel mannen als vrouwen spirituele wezens zijn? En hoe uit zich dat in de wereld, zoals die vandaag de dag in elkaar steekt? Hoe kunnen mannen (opnieuw) in contact komen met hun spirituele kant en wat belemmert hen daarin?
,,Spiritualiteit gaat over het vormloze, dat wat achter verschillen zoals 'man' en 'vrouw' ligt," stelt auteur en musicus Tijn Touber. ,,Mannelijke spiritualiteit bestaat in mijn ogen dus niet, maar er is wel een mannelijke vorm van spiritualiteit. Die uit zich in daadkracht en dat is precies wat op dit moment nodig is. Spiritualiteit is lange tijd vooral gebruikt als vlucht uit de wereld, terwijl deze tijd (en elke tijd eigenlijk) vraagt om een verankering van het licht, het praktisch vormgeven van spirituele ervaringen. Mensen die zichzelf op een dieper niveau herkennen, spelen hun rollen (zoals die van man en vrouw) over het algemeen beter omdat ze zich er minder mee identificeren. Ze hebben afstand tot de rol en kunnen erin en eruit stappen, zoals een acteur dat ook doet. Ze raken niet verstrikt in de rol en leven niet op de automatische piloot. Door regelmatig uit je rol te stappen en weer contact te maken met de stilte die achter de verschijnselen ligt, kom je weer in contact met de essentie en met de creativiteit en inspiratie die nodig zijn om je rol met verve te kunnen spelen."
Therapeut, trainer en coach Peter Houtman: ,,Het woord spiritualiteit roept bij een deel van de mannen en ook vrouwen iets ongeaards, iets zwevends op. Voor mij is spiritualiteit (zowel voor mannen als vrouwen) dat jij als kind van God en Moeder Aarde eerst werkt aan het rond krijgen van jouw persoonlijkheidsvorming, waardoor jouw lichaam en geest de drager van jouw ziel kunnen gaan zijn. Op basis van deze geaarde gedragenheid kun je dan datgene naar buiten brengen dat uniek is aan jouw ziel."
Foto 1,,Een man wil scheppen en creëren," voegt auteur Geert Kimpen toe. ,,Hij wil iets neerzetten in de wereld. Daar waar vrouwen van nature scheppers van nieuw leven zijn, zwanger kunnen worden en baren, moet een man het buiten zichzelf zoeken. Hij wil ook iets tot leven laten komen. In de eerste plaats doet hij dat voor zichzelf. Een man wil zich bewijzen: aan zijn vader, dan aan zichzelf, aan zijn vrienden, en aan zijn vrouw en zijn gezin. Hij wil bevestiging. Laten zien dat hij iets kan. Wanneer een man rust heeft gevonden in deze bewijsdwang, komt hij op het niveau van het spirituele. Vaak wordt hij hierdoor aangeraakt of geïnspireerd door een vrouw. Hij leert dat de wereld groter is dan zijn eigen navel, zijn eigen gezin. Een man voelt dan betrokkenheid bij de wereld, is verontwaardigd door onrecht, of voelt zich geroepen een probleem in de wereld op te lossen. Op dat moment zet hij zijn kracht, zijn dadendrang en zijn verworven talenten in voor een doel dat hemzelf overstijgt. Vanuit medeleven voelt hij zich geroepen en op dat moment wordt mannelijke spiritualiteit een krachtig instrument. Hij zet zijn mannelijke kracht in, om de wereld tot een betere plek te maken."
Matthew Fox bevestigt dit in zijn boek en stelt tevens dat het niet draait om een nieuwe of moderne aanpak, maar juist om iets dat eigenlijk al heel oud is. De archetypen, die hij in zijn boek gebruikt, zijn lessen van onze voorouders. De moderne mens vergat deze wijsheid. Er kwamen legers en oorlogen, het draaide om veroveren en de macht grijpen. The survival of the fittest, zoals men dat ook wel noemt. Kijken we naar de wereld, zoals die vandaag de dag in elkaar steekt, dan zien we dat deze insteek onze samenleving en ons eigen welzijn niet ten goede komt. De essentie raakte zo zeer op de achtergrond, dat die compleet in de vergetelheid raakte. Vreemd genoeg zijn er, juist vandaag de dag, vele definities van ‘een echte man'. Het toont aan dat er ergens een diep verlangen is, naar duidelijkheid omtrent de essentie van de man. Waarom zouden deze etiketten tenslotte nodig zijn, als de man zijn eigen essentie al kent? Door de vergeten essentie ontstonden bizarre ideeën, zoals het idee dat een ‘echte man' vlees eet, rookt, Axe gebruikt, vecht, stoer moet zijn, niet mag huilen, en ga zo maar door. Het Goddelijke vrouwelijke, zoals Fox dat noemt, is al lange tijd geleden ontwaakt en dit dwingt de man ook tot ontwaken.
,,Juist op dit moment komen mensen nog hardnekkige dieperliggende trauma's en blokkades tegen," legt Peter Houtman uit. ,,Enerzijds omdat juist in de tijd van nu de helende energie er voor beschikbaar is, en anderzijds omdat de 'makkelijker' te transformeren delen vaak al zijn omgezet. Er dienen kennelijk nog stevige noten gekraakt te worden en het is en blijft lef hebben om daar voor te gaan staan. Met het uitvoeren van de ene opdracht, krijg je tenslotte altijd weer een volgende, vaak iets pittiger opdracht aangereikt."
Ook Tijn Touber herkent de verstrekkende gevolgen van de vergeten mannelijke spiritualiteit in onze moderne maatschappij. ,,Veel mannen en mannelijk ingestelde vrouwen zijn zichzelf kwijtgeraakt omdat ze vrijwel voortdurend in de 'doe-modus' staan. Ze zijn geen human beings meer maar human doings. Zeker in deze tijd, nu de economie maar door raast en we onszelf en elkaar opjutten om naar steeds 'meer' en 'beter' te streven, vergeten we stil te staan bij wat we al hebben en wie we al zijn. It's a man's world en in deze wereld wordt kinderen op jonge leeftijd al gevraagd wat ze willen worden als ze later groot zijn. Met die vraag zeggen ouders eigenlijk: je bent nu niets. Vervolgens gaat er bij kinderen een mechanisme van start, waarbij ze hun hele leven bezig zijn met iets te worden. Ze hebben dan geen contact meer met wat ze allang zijn. Spiritualiteit gaat wat mij betreft over het opnieuw contact maken met die kern, met wat je bent achter wat je denkt dat je moet zijn. Die ervaring is voor veel mensen het gevoel van eindelijk weer thuiskomen bij zichzelf."
Foto 2,,Na de seksuele revolutie is mannelijkheid vaak synoniem geworden voor lachwekkendheid, legt Geert Kimpen uit ,,Mannelijk gedrag werd al snel macho genoemd, haantjesgedrag. De man moest zijn gevoel uiten, moest praten over wat in hem leefde. Mannen moesten empatisch worden en de zorgtaken delen. De man werd feitelijk ontmand. De zachte man werd aan de ene kant geroemd als de nieuwe man, maar ook weer net zo snel aan de kant geschoven en gezien als te ‘soft'. De zachte man was om mee te praten, om maatjes mee te zijn. De echte man was om mee te vrijen. De man bleef onthutst en verward achter. Mannen moeten mannen kunnen zijn. Mannen praten veel beter in daden dan in woorden. Ze zijn aktiegericht en willen problemen oplossen, maar doordat het vrouwelijke in spirituele kringen dominant werd werd dit niet langer gewaardeerd. Nee. De man moest net zo vaak knuffelen, zijn gevoelens ontleden en huilen, als de vrouwen in zijn omgeving deden. Wanneer vrouwen mannen weer waarderen om wat ze in essentie zijn, doeners die in acties hun zielenleven tonen, kan de gewonde man geheeld worden. Maar het iniatief moet natuurlijk van de man zelf komen. Met respect voor het anders zijn en beleven van de vrouw, moet hij net zo krachtig zijn eigen positie weer durven innemen."
Peter Houtman helpt mannen bij het hervinden van hun spirituele kant. ,,Een deel van mijn werk richt zich allereerst op therapeutische ondersteuning, om de persoonlijkheidsvorming zo goed mogelijk rond te krijgen. Omdat mannen hierin vaak achterlopen op vrouwen, heb ik daarvoor middelen ontwikkeld. Zo kunnen mannen hier doorheen werken en erop gaan vertrouwen dat de voor hen benodigde energie en ondersteuning er ook daadwerkelijk is, mits ze dit niet als een kind nog steeds van hun ouders verlangen. Daarnaast (of daarna) biedt ik mensen ondersteuning, om helderheid te krijgen op het pad van hun ziel. Ik help hen (opnieuw) te leren vertrouwen op het feit dat zij dat wat hun ziel op de aarde kan en mag komen doen, ook daadwerkelijk in het leven kunnen gaan neerzetten."
Spiritualiteit speelt een grote rol in het leven van Tijn: ,,Dat betekent voor mij dat ik mijn gedachten en emoties zie voor wat ze zijn zijn: bedenksels van de mind. Daarnaast leer ik er steeds meer mee te spelen. Ik stap in en uit rollen en ben steeds minder bezig met de boel te willen beheersen of controleren. Ik vind het juist spannend om uit het weten te stappen en in het onbekende, om me te laten inspireren door een intelligentie die niet is begrensd door het denken. Het leven wordt daardoor steeds meer magisch en moeiteloos. Magisch, omdat het leven steeds meer als een wonder wordt ervaren en er steeds meer wonderen gebeuren. En moeiteloos, omdat het allemaal steeds meer vanzelf gaat. Een yogi die ik in India ontmoette verwoorde het mooi toen ik hem vroeg wat de essentie van zijn inspanning was: to get out of the way."
Ook in het leven van Geert Kimpen speelt spiritualiteit een cruciale rol. ,,Ik bloedde leeg in het leven dat ik leidde. Ik was theaterregisseur maar had daar al jaren mijn plezier in verloren. Ik werkte om te werken, niet uit passie. Ik maakte voorstellingen om geld te verdienen, niet omwille van wat ik wilde vertellen. Tot ik besloot dat te gaan doen, wat ik al mijn hele leven wilde doen: schrijver worden. Mijn vrouw, Christine, stond 200 % achter me. Geen moment heeft ze practische vragen gesteld, zoals: ‘hoe gaan we dan de hypotheek betalen?' Integendeel. Wanneer ik het wel eens niet meer zag zitten en er niet op vertrouwde dat ik het kon, gaf ze mij een schop onder de billen. Zij hielp me te worden wie ik in essentie ben. Door mijn hart te durven volgen, ontdekte ik mijn eigen wijsheid, mijn eigen kracht. Voor mij vond dit alles een kader in de kabbala, dat werd mijn inspiratiebron. Mijn spiritualiteit kan ik afmeten aan hoe ik met de ander en de wereld omga. Ieder moment van de dag wordt je getoetst en uitgedaagd. Spiritualiteit is niet mediteren op een kussentje. Spiritualiteit is in de wereld, in je relatie tot je medemens, in hoeverre je bereid bent je hand uit te steken en anderen te bejegenen zoals je zelf bejegend wilt worden. Niets meer en niets minder.
"De verborgen spiritualiteit van de man" vormt een waardevolle handleiding voor de man van nu. De archetypen dienen als leidraad en het boek bevat vele tips, die in deze tijd geen handigheid maar een noodzaak zijn. De mannen hebben zelf ook tips, voor wie zich (nog) niet verbonden voelt met zijn spirituele kant of niet weet waar te beginnen.
,,Neem tijd voor stilte," stelt Tijn Touber. ,,Stap geregeld uit je denken en kom thuis achter de façade die je noodgedwongen ophoudt, omdat je denkt dat je iets of iemand moet worden. Je bent er allang. Je bent allang verlicht."
Geert Kimpen: ,,In de eerste plaats; kies een vrouw! Of laat je kiezen door een vrouw, want meestal weten zij veel beter en sneller of je werkelijk bij hen past. In de tweede plaats, zet kinderen op deze wereld. Door kinderen word je wereld groter, word je wel verplicht om te leven voor iets wat je eigenbelang overstijgt. En in de derde plaats, zoek werk waarin jij het best van jezelf aan de wereld kan geven. Werk waar je werkelijk waardering vindt, waarin het aantoonbaar is dat je er de wereld, en niet alleen jezelf mee verrrijkt. Iedere man moet nu eenmaal een boom planten voor de komende generaties. Daarin zit de werkelijke bevrediging. En in de vierde plaats. Kies. Verdiep. Blijf niet shoppen. Ga een commitment aan. In de verbinding zit de verdieping."
Bestsellerauteur Geert Kimpen schreef onder andere "De kabbalist", "De geheime Newton" en "Maak goud van je leven". www.geertkimpen.com
1/08/2009 - Iedereen kan zijn grootste droom realiseren!
tekst: Geert Kimpen
Droom 1
Mijn leven lang al ben ik gefascineerd door succes. Ik vroeg me altijd af waarom sommige mensen schijnbaar moeiteloos door het leven kunnen stappen en alles aantrekken wat hun hart begeert, en anderen geboren lijken om in al hun ondernemingen te mislukken. Was er een succes-gen misschien? Was het werkelijk zo dat er geboren winnaars en verliezers bestonden? Of wisten de winnaars misschien iets wat ze aan de verliezers verzwegen?
Veertig jaar lang heb ik aan de kant van de verliezers gestaan. Mijn grote droom om schrijver te worden, leek onmogelijk. Ik was jaloers op de jonge helden die het wel lukte. Mensen van mijn leeftijd die uitgebreid geïnterviewd werden over hun boek. Waarom zij wel, en ik niet? Was het een kwestie van talent, geluk, de goede contacten? Hadden zij meer zelfvertrouwen, meer flair, meer discipline? Ik snapte het niet. Ik deed er toch ook alles aan om mijn droom te leven? Mijn allergrootste droom, schrijver worden, gaf ik op. Ik nam genoegen met mijn B-droom; theaterregisseur worden. Maar ook dat ging niet over rozen...
Toen ik op mijn vijfentwintigste opnieuw wilde gaan studeren en in bange afwachting was of ik zou toegelaten worden, na mijn auditie, op de Regisseursopleiding, bad ik tot "God". Ik wilde zo graag aan deze opleiding beginnen dat ik hem zei dat hij alles wat hij maar wilde van me af mocht nemen, als ik zou slagen. De volgende dag kreeg ik een brief van de toneelschool. Ik mocht beginnen. Ik was zielsgelukkig en stortte me helemaal op de opleiding zodat ik mijn gebed vergat. Maar de kosmos was geduldig en had goed geluisterd. Om mijn diepste wens in vervulling te laten gaan, koos hij het offer uit dat me op dat moment het dierbaarst was. Van de ene op de andere dag was ze verdwenen. Mijn vriendin. Het meisje waarvan ik toen geloofde dat ik oud met haar zou worden. Toen pas herinnerde ik me het gebed. God had zich aan zijn kant van de afspraak gehouden, en mij toegelaten tot de toneelschool, nu vroeg hij aan mij om als een man het offer te brengen. Om moedig mijn verlies te nemen en verder te gaan. Opeens zat ik moederziel alleen in Amsterdam. Ik had alles achter me gelaten in Vlaanderen om opnieuw te gaan studeren, en ik kende in deze nieuwe stad precies vier mensen; mijn vier studiegenoten, die geen vrienden maar concurrenten waren. We wisten immers dat er elk jaar één van ons af zou vallen, en we waren er ook alle vijf van overtuigd dat het de ánderen zouden zijn. Ik zat dan wel op de toneelschool, ik wist jaar na jaar over te gaan en uiteindelijk als enige af te studeren, en ik maakte dan wel toneelvoorstellingen met mijn eigen opgerichte theatergroep die aardig wat succes kende... maar ik was doodongelukkig, eenzaam en hoopte dat ik bedolven zou worden onder de boeken van mijn boekenkast, die mijn enige vrienden waren. "God" had een hoge prijs bedongen voor mijn droom.
Iedere droom vraagt een offer.
Droom 2
Later in mijn leven heb ik er zorgvuldig voor gewaakt om nooit meer zulke onbezonnen smeekbedes tot de kosmos te richten. Bij niets waar ik hevig naar verlangde, was het me zoveel waard dat ik tot God durfde te zeggen; neem maar wat u hebben wil, zoekt u het offer maar uit.
Toch ben ik er van overtuigd dat iedere grote droom een offer vraagt. Ik geloof dat we altijd de prijs voor onze dromen moeten betalen. Ik geloof niet in de succesverhalen van iemand die graag beroemd wil worden, en dan tijdens een avondje stappen wordt ontdekt en een wereldberoemd fotomodel wordt. Tenminste, dat gebeurt wel, maar er is altijd een andere kant aan het verhaal. Het offer. Het moment waarop afgerekend moet worden voor de grote prijs. Betalen moet je altijd. Soms vooraf, soms achteraf. God hanteert voor al zijn klanten verschillende betalingscondities. Zo ken ik een heel getalenteerde acteur die altijd maar in obscure theaterproducties speelde die weinig ophef veroorzaakten. Vriend en vijand was het erover eens dat hij iets bijzonders had, maar tegelijkertijd was dat ook de reden dat hij nooit gecast werd voor écht grote rollen in grote theaterproducties. Zijn uitbundige persoonlijkheid zou te veel afleiden en aandacht vragen. Op een dag ontdekte deze acteur dat hij seropositief was. Zijn doodsvonnis was getekend, en hij was nog niet eens halverwege de dertig. Nu hij opeens de eeuwigheid niet meer had, gooide hij het roer om. Hij stopte met theaterspelen en ging zich bekwamen in stand up comedy. Zijn vrienden, waaronder ik, zagen het hoofdschuddend aan. Maar na een jaar hardnekkig oefenen, won hij opeens een belangrijke cabaretwedstrijd. Hij mocht zijn eigen soloprogramma maken en dat werd een overdonderend succes. Voor het eerst stond hij niet meer als iemand anders op het toneel, maar als zichzelf. Zijn bijzonderheid, die in het theater een handicap was geweest, was nu zijn kracht. Iedereen sloot hem in de armen. Later werden er zelfs theaterproducties rond hem heen gecast; zijn persoonlijkheid werd het middelpunt van de voorstelling. En dankzij de cocktail aan medicijnen die hij dagelijks slikte, bleef hij in staat ongehinderd van zijn succes te genieten. Toch moest ook hij geen licht offer brengen. De dagelijkse confrontatie met de dood is niet iets waar je onbezonnen voor zou tekenen.
Het offer is een zegening.
In elk offer zit een kosmische schoonheid verborgen. Een schoonheid die je vaak pas jaren later kan zien. Nadat je door het slijk bent gegaan, geleden hebt, en woedend naar de hemel hebt geroepen: "Waarom? Waarom in godsnaam?".
Het meisje waar ik toen zo van hield, zeg maar gerust verslaafd aan was, was natuurlijk niet mijn zielsverwante. Hoe zeer ik me, toen ze nog bij me was, probeerde te schikken naar haar vrije liefdesmoraal, waarbij ik haar om de haverklap in het bed vond met iemand anders. Het vrat me op. Het brandde mijn ziel uit. Pas veel later zag ik hoeveel ongelukkiger ik geweest was, toen ze nog bij me was. De nachten dat ik jankend als een wolf naar de maan mijn verdriet eruit schreeuwde omdat ik wist dat ze bij iemand anders was. Het was geen offer dat God aan me gevraagd had. Het was een bevrijding. Een zegening. Doordat God me van haar losscheurde, moest ik wel ontwennen aan haar, zoals een drugsverslaafde door een hel gaat wanneer hij zijn dagelijkse shot niet meer krijgt. En pas toen ik helemaal clean was, kwam er ruimte om opnieuw te beginnen. Of beter gezegd, pas echt te beginnen. Op het moment dat ik haar helemaal los had gelaten, niet meer naar haar verlangde, zelfs helemaal niet meer verlangde naar een liefdespartner, kwam Christine in mijn leven. De vrouw die mijn bestaan veranderde. Die me uitdaagde om werkelijk mijn grootste droom te leven; schrijver worden. Mijn zielsverwante.
Zo lijkt het dat wanneer we iets nieuws, iets groots willen bereiken, altijd iets achter ons moeten laten. Iets dat ons heel dierbaar is, waar we bijzonder aan gehecht zijn, en wat ons pijn doet wanneer we het af moeten staan. Maar pas in de moed om dat offer te maken, ligt de vervulling van onze droom. Pas wanneer we het mechanisme doorzien waarmee onze schulden berekend worden, kunnen we iets gemakkelijker de prijs opbrengen. We weten dan door ervaring dat wanneer er een nieuwe wens in ons ontwaakt, daar een prijs zal tegenover staan. En zodra een wens tot leven is gekomen, is er geen weg terug. Betalen zullen we. Hoe hard we ons ook verzetten, het incassobureau van God is onverbiddelijk. Geen middel wordt geschuwd om ons te dwingen de rekening te vereffenen. Maar in het besef dat, ook al zien we nog niet waarom, het nieuwe offer dat van ons gevraagd wordt, toch een zegening zal zijn, kunnen we de moed ontwikkelen om een correcte betaler te worden. We verzinnen geen smoesjes meer, we stellen geen betalingsregelingen meer voor, en we duiken niet onder. Als een brandende kaars gaan we in de wind staan. Want het leven is verandering. Wanneer we iets in ons leven willen veranderen, zullen we eerst zelf moeten veranderen. Passief op de bank zitten wachten tot het geluk naar ons toekomt, is tijdverlies. Het leven werkt op de wet van actie en reactie. Maar de actie moet altijd van onszelf uitgaan. Pas dan reageert God. Pas dan vinden we op ons pad waar we zo naar verlangden, zelfs al is de prijs zo hoog. God reist altijd incognito. We zien hem pas wanneer hij ons gepasseerd is.
De wetten van het leven.
Droom 3
Met vallen en opstaan leerde ik de regels van het leven. Maar op het moment dat ik werkelijk mijn droom ging leven, en alles opzij zette, om eindelijk mijn boek te gaan schrijven, ontdekte ik de handleiding van het leven. Tijdens de research voor mijn roman De Kabbalist, vond ik 10 oeroude levenswetten uit de mystieke wereld van de kabbala, die exact beschreven hoe alles in het universum tot stand komt. Van een babytje in de buik, tot het vervullen van je levenswens. Alles doorloopt dezelfde 10 fasen. Het zijn de 10 wetten van het leven die ze elke baby bij zijn geboorte cadeau zouden moeten doen. Ik ontdekte dat iedereen zijn dromen kan leven, hoe onmogelijk en onbereikbaar ze ook lijken. Het zijn 10 heldere, praktische wetten die je stap voor stap uitleggen hoe je jouw dromen manifesteert.
Inmiddels heb ik een groot aantal lezingen gegeven over deze wetten, en ik heb honderden mailtjes ontvangen van mensen die stomverbaasd vertelden dat het hun gelukt was. Eindelijk waren ze op wereldreis vertrokken, eindelijk hadden ze hun ware liefde gevonden, eindelijk deden ze het beroep waar ze al als kind van droomden. Grote en kleine dromen, allemaal werden ze gerealiseerd. Nu weet ik dat er geen succes-gen bestaat maar dat het voor iedereen mogelijk is om zijn droom te leven. Het is niet altijd een gemakkelijk pad, en je zult er wat voor moeten doen. Het is een groots avontuur als je eenmaal de weg van je droomleven bent ingeslagen. Maar ik heb nog niemand gehoord die er één seconde spijt van had.
Daarom heb ik deze 10 wetten nu in een boek opgeschreven. Zodat iedereen er mee aan de slag kan. Een boek waarin de 10 wetten helder uitgelegd worden, vol met praktische oefeningen en inspiratie; "Stap voor Stap van wens naar werkelijkheid." Want inmiddels weet ik dat we hier zijn om onze dromen te leven, en dat niet één droom onmogelijk is!
Korting!
In zijn nieuwe boek Stap voor stap van wens naar werkelijkheid openbaart Geert de kortste route naar de vervulling van je grote wens. Het is een inspirerende reisgids, met vele praktische oefeningen, naar je droombestemming.
Als Paravisie-lezer(es) krijgt u met deze bon een exclusieve korting van € 2,50- op de nieuwe Geert Kimpen. In plaats van € 12,50 betaalt u € 10!
Deze aanbieding geldt tot en met 10 september 2009.
Actienummer: 90164224
ISBN: 9789029571401
Geert Kimpen is de auteur van de roman De Kabbalist, die inmiddels 17 keer herdrukt werd en in 23 landen verschijnt. Verder schreef hij de roman De Geheime Newton, Hoe maak ik goud van mijn leven, en nu zijn nieuwe boek Stap voor Stap van wens naar werkelijkheid. Meer informatie: www.geertkimpen.com
14/06/2006 - De kabbala als reisgids
Tekst: Niels Brummelman
Gepubliceerd in juni 2006, ParaVisie.
Geert Kimpen over zijn ultieme ontdekking
Geert Kimpen, in Nederland vooral bekend vanwege zijn werk als regisseur en zijn gastoptredens in diverse soapseries, sloot een pact met God: indien deze hem antwoorden op levensvragen kon geven zou híj daarover een boek schrijven. Toen Geert twee dagen daarna een mailtje van een joodse kabbalaleraar in Amsterdam ontving, twijfelde hij niet en schreef zich in voor de lessen die daarin aangeboden werden. Spijt heeft hij nooit gehad, want bestudering van de kabbala bood hem alles wat hij wenste én meer. Twijfel en vragen sloegen om in verwondering en antwoorden. Van zijn boek De kabbalist is inmiddels de tweede druk verschenen en misschien volgt een verfilming...
Geert zag veertig jaar geleden in België het levenslicht. Geboren in een gezin van katholieke komaf, bezocht hij als kind ieder jaar tijdens de zomervakantie zijn tante nonneke in een klooster in Herent, bij Brussel. Daar ervoer hij tot welke positieve daadkracht het geloof leiden kan, een verademing na de preken van hel en verdoemenis die hij - woord wekelijks geschrapt - in zijn eigen kerk te horen kreeg. Geïnspireerd door de naastenliefde van de nonnetjes en de ruimdenkende houding van zijn vader, die de boeken van Wayne Dyer verslond, begon de spirituele queeste van Geert al op jonge leeftijd. Hij volgde lezingen, cursussen en workshops, maar bleef zich tegelijkertijd nadrukkelijk focussen op z'n aardse bestaan. Daar zorgde de discipline die hem door zijn ouders werd bijgebracht wel voor: met Kerst werden de doelstellingen voor het komende jaar geformuleerd en vastgelegd. Op die manier stippelde Geert zijn leven uit, ook op de langere termijn. Hij nam zich voor om tussen zijn twintigste en dertigste te acteren, tussen zijn dertigste en veertigste te regisseren en zich daarna uitsluitend op het schrijven toe te leggen. Zo gezegd, zo gedaan: Geert ging werken bij de Belgische omroep BRT, vertrok naar Nederland voor een regieopleiding en nam twee jaar geleden de pen ter hand. Maar de keuzes daarachter werden uiteraard niet zo makkelijk gemaakt als deze opsomming wellicht doet vermoeden.
Geert: "Tot een paar jaar geleden was het regisseren mijn grote passie. Ik was succesvol - de pers schreef lovend over mijn theaterstukken - en ik verdiende goed. De geboorte van mijn dochter Zonneke leidde echter tot een omslag. Ik ging dieper nadenken over het leven en mijn plaats daarin. Wat moest ik antwoorden als mijn dochter op haar twintigste zou vragen: 'Papa, wat van blijvende waarde heb jij de wereld nagelaten?' Ik besefte dat ik als regisseur niet meer datgene kwijt kon wat me echt bezighield. Het was, ook gezien mijn financiële situatie en mijn verantwoordelijkheid ten opzichte van mijn gezin, verleidelijk om alles veilig bij het oude te laten. Maar samen met mijn vrouw Christine besloot ik dat niet te doen. Gelukkig maar, want anders was ik nu waarschijnlijk een nukkige, ongeïnspireerde theaterregisseur geweest..."
Kennismaking met de kabbala
Geert zou dus eindelijk, zoals hij zich als jonge jongen al voorgenomen had, gaan schrijven. De vraag wat God nu voor hem betekende vormde de leidraad bij het zoeken naar een goede formule voor zijn eerste boek. Elke aanwijzing die hem toegeworpen werd zou hij, met alle consequenties van dien, oppakken, zo nam hij zich stellig voor. En toen kwam het mailtje. Geert: "Dat was niet eens voor mij bedoeld, zo toevallig! Het moest het teken zijn waarop ik had gewacht. Zonder aarzeling schreef ik me in voor de kabbalalessen van de oude Russische professor in Amsterdam. Alhoewel de lessen behoorlijk zwaar waren, er werd vier tot vijf uur per keer op intensieve wijze ononderbroken door de man kennis gespuwd, was ik vanaf het eerste moment geboeid, al moest ik door de inspanning soms tegen de slaap vechten in de les. Ik wist: hier wil ik verder mee!" Wat Geert voornamelijk aansprak was de wetenschappelijke benadering. De kabbala verbindt wetenschap en religie, aangezien het de handvatten voor een wiskundige formule levert. Daarmee zijn schijnbaar oppervlakkige, mythologische verhalen - bijvoorbeeld dat van Adam en Eva - op wetenschappelijke wijze benaderbaar. Alleen op die manier zijn de diepere betekenissen achter dergelijke verhalen te ontrafelen; als een ui die laag voor laag afgepeld wordt. Voer voor kritische new agers.
Messias
De kabbala is als een gecompliceerd computerprogramma of cryptogram: alles hangt met elkaar samen, heeft betekenis en klopt precies. Geert: "Ik was gechoqueerd door de genialiteit ervan. Het maakt zoveel duidelijk! Sommige antwoorden die de kabbala biedt zijn al bewezen - zo staat de 'big bang' er uitgebreid in beschreven - andere overstijgen zelfs ons huidige kennispeil. Een verademing om nu eens niet te hoeven geloven of voetstoots aan te nemen, maar zélf te onderzoeken en te ontdekken. Ik zag 'het licht' maar op een manier die bewezen kon worden zoals een wiskundige formule. De vraag is waarom deze oude kennis in ingewikkelde codes werd gegoten, zodat alleen ingewijden er toegang tot hadden en hebben. Waarom werd het niet vrijelijk aan de gehele mensheid beschikbaar gesteld? Geert: "Om verantwoordelijk met de kennis van de kabbala om te gaan is een bepaald spiritueel bewustzijnsniveau onontbeerlijk. Het mooie is dat al in de tweede eeuw na Christus is voorspeld dat vanaf het einde van de twintigste eeuw de kennis van de kabbala over de wereld verspreid zou raken. We leven dus in een tijd dat we naar het collectieve bewustzijn toegroeien dat benodigd is om de kabbala een vruchtbare ondergrond te bieden. Dan zal ook de Messias terugkeren: geen man met een lange witte baard, maar de goddelijke vonk in ons allen."
Het boek
Ondanks zijn enthousiasme had Geert nog een duwtje in de rug nodig om de opgedane kennis om te zetten in boekvorm. Zijn leraar wist dat. Geert: "Tijdens de les vertelde hij eens dat er iemand bij hem in de klas zat die het verhaal van de zestiende-eeuwse joodse kabbalist Itschak Luria en zijn leerling Chaim Vital zou kunnen schrijven. Zelf kon hij dat, vanwege zijn gebrekkige Nederlands, niet. Ik voelde me aangesproken en het postpakketje met informatie over Itschak en Chaim dat ik 2 dagen later ontving, bevestigde mijn vermoeden dat hij mij bedoeld had. Ik zag in het verhaal een ideaal voertuig om de lessen van de kabbala over te brengen. In een roes schreef ik het, binnen twee maand was het eerste manuscript afgerond. Pas daarna pakte ik het vliegtuig naar de Israelische stad Tsfat, om het decor te bekijken waar het verhaal dat ik zojuist geschreven had zich honderden jaren geleden afspeelde. Het was een schitterende ervaring; de stad was feitelijk onveranderd, alleen de talloze fastfood restaurants verstoorden het authentieke beeld." Toen Geert in Nederland terugkwam wachtte hem echter een zeer onaangename verrassing. Zijn kabbalaleraar, die een uitgeverij van kabbalaboeken bezat, had Geerts boek gedrukt in een oplage van 5.000 exemplaren. Hij deed voorkomen alsof het zijn eigen boek was, want zijn naam, en niet die van Geert, prijkte op de kaft. Geert was sprakeloos. Hoe kon zijn leraar, die hem tijdens de kabbalalessen nog geïnspireerd had, zo schaamteloos en doortrapt zijn? Pas op de valreep, vlak voor het begin van een door Geert aangespannen kort geding, bond de kabbalaleraar in en vernietigde hij de door hem gedrukte exemplaren van De kabbalist.
Ego
Geert: "Het wonderlijkste is wel dat deze affaire exact overeenkomt met de bizarre - op ware feiten gebaseerde - plotwending uit mijn boek. Daarin brengt leraar Itschak Luria het manuscript van zijn leerling Chaim Vital onder eigen naam uit. Zijn redenering is: ik leverde de kennis, het fundament van het boek, en daarom is het eigenlijk míjn werk. Ook mijn eigen leraar hanteerde deze denkwijze, waarbij aangetekend moet worden dat hij bovendien geloofde een reïncarnatie van Itschak te zijn. Ik was in zijn ogen Chaim en samen hadden we in dit leven deze 16de eeuwse geschiedenis opnieuw te verwerken. Hij zei: 'Jouw ultieme les is het overstijgen van je ego. Dat doe je door een daad van pure onbaatzuchtigheid te verrichten. Het boek biedt je deze kans; je verspreidt kennis over de wereld zonder daar zelf wat voor terug te krijgen!' Maar eigenlijk was het precies andersom: het was op dat moment zíjn les, niet de mijne. Wat ik ervan geleerd heb? Blijf altijd in je eigen kracht staan. Spiritueel zoekenden hebben soms de neiging een leraar of goeroe te vereren. Maar het is belangrijk de boodschap en de boodschapper los te koppelen. Vaak zijn de lessen die een leraar het fanatiekst probeert over te brengen juist zijn eigen lessen. Bovendien is het belangrijk zelf verantwoordelijkheid te nemen en niet afhankelijk te blijven van de raad en daad van een ander. Je moet zelf in staat zijn de wijsheid toe te passen en te delen met anderen. Dat laatste is heel belangrijk, want het voor jezelf houden van kennis en wijsheid is als het gieten van water in een emmer zonder bodem: pure verspilling. En wat betreft het overstijgen van je ego: de kabbala leert dat daden die voortkomen uit ego verbonden moeten zijn met geven of delen. Natuurlijk vind ik het flatterend dat mijn naam op de omslag van De kabbalist staat, maar mijn doel was ook om te onderwijzen en te inspireren. Niet om te bekeren overigens, want er leiden altijd meer wegen naar Rome."
Zielsverwant
Alhoewel de hele affaire Geert pijn deed, hij had er slapeloze nachten van, is hij zijn leraar eeuwig dankbaar. Hij verwoordt het als volgt: "Door het conflict werd ik gedwongen de lessen uit de kabbala, die als een rode draad door mijn boek lopen, concreet in de praktijk toe te passen. Op die manier kon ik ze pas echt doorleven en integreren in mijn 'systeem'". Naast onbaatzuchtigheid en de verhouding leraar-leerling biedt De kabbalist nog talloze andere inzichten. Geert zelf noemt zielsverwantschap een van de voornaamste: "We zijn geneigd onszelf te zien als een ziel die verbintenissen aangaat met andere zielen. Maar volgens mij zijn we de helft van een ziel en pas compleet op het moment dat we onze zielsverwant ontmoeten. Zielsverwanten halen het beste in elkaar naar boven en verrijken daarmee niet alleen zichzelf, maar ook de wereld. Ik vind het dan ook bijna een plicht om je zielsverwant te vinden. Dat is nog niet zo makkelijk, omdat bijvoorbeeld lustgevoelens verward kunnen worden met zielsverwantschap. Maar wees gerust: ondanks het feit dat je er hier in dit leven maar één hebt, ontmoet je je zielsverwant altijd op het juiste moment. Dat is wanneer jíj daar aan toe bent. In het boek wordt Chaim pas op het pad van zijn zielsverwant gezet, nadat hij zich eerst door gevoelens van lust en wraak heeft laten leiden. Daar kun je van zeggen wat je wil, maar blijkbaar had hij die ervaring nodig om te ontdekken bij wie hij echt hoorde.."
Reisgids
In dat laatste ligt een andere cruciale les besloten: durf te leven. De kabbala is interessant en inspirerend, maar in feite niet meer dan een handleiding of reisgids voor de dagelijkse praktijk. Zolang we daarbij leren van onze ervaringen, bestaan er geen foute keuzes. Geert: "Dat besef werkt bevrijdend, want het maakt de vraag 'waarom ik?' totaal overbodig. In het goddelijke plan is alles wat gebeurt exact op z'n plaats. Uiteraard blijf je mens en voel je soms pijn en verdriet. Maar de kabbala zegt: blijf er niet in hangen. Laat het los en neem verantwoordelijkheid voor je eigen leven. Leef je droom, de kosmos waakt over je! Als je je dat beseft merk je dat overal lessen en geschenken voor het oprapen liggen. Ik ontdek dagelijks nog dingen die ik van de daken zou willen schreeuwen. Dat kan ik gelukkig allemaal in toekomstige boeken kwijt."
Welk beeld heeft Geert, nu hij de kabbala bestudeerd heeft en zijn eerste roman is verschenen, inmiddels van God? Is hem meer duidelijk geworden over de aard van de hogere macht? Het antwoord op de laatste vraag is volgens hemzelf een volmondig 'ja'. Geert: "God is voor mij de scheppende intelligente kracht die al het leven creëert, zichzelf ieder moment opnieuw uitvindt, en overal ín aanwezig is. Alles wat ons omringt is compleet en alles is één; in dat opzicht is er geen onderscheid tussen de kabbala, een mens of een druif. In elke cel, in elk atoom leeft God. De scheppende kracht is net zo concreet als de zwaartekracht. Je ziet de kracht zelf niet, maar wel het effect ervan. Wat dat dan precies is? In mijn boek staat het verhaal van iemand die een rabbi vraagt om hem de wijsheid van de Thora te openbaren in de tijd dat hij op één been kan staan. 'Heb je naaste lief als jezelf. De rest is commentaar', antwoordt de rabbi.
Tot slot: Geerts leraar zag in hem de gereïncarneerde Chaim Vital. Alhoewel het Geert in eerste instantie nogal bizar in de oren klonk, wil en kan hij deze optie bij nader inzien niet geheel uitsluiten. Hij zegt: "Bij de bestudering van het materiaal voor mijn boek herkende ik veel in Chaims gedachten en handelswijze. Bovendien kwamen sommige plekken in Tsfat bekend en vertrouwd over. Natuurlijk kan dat mijn bijzonder sterk ontwikkelde verbeeldingskracht zijn, maar toen me terug in Nederland ook nog eens hetzelfde overkwam als Chaim honderden jaren geleden begon ik toch te twijfelen. Het zal toch niet...?!"
De kabbala
De Kabbala of Kabbalah (het Hebreeuwse woord voor ontvangst of openbaring) is een joods religieus filosofisch systeem dat beweert inzicht te geven in de goddelijke natuur. Hoewel een van de meest centrale werken van de kabbala, de Zohar, pas rond 1200 na Christus werd geschreven, zijn er duidelijk oudere bronnen. Mondeling werd deze geheime informatie klaarblijkelijk al veel langer doorgegeven. De meeste vormen van de kabbala leren dat iedere letter, elk woord, getal en accent van de Torah (de eerste vijf boeken van het Oude Testament) een verborgen betekenis bevat. De kabbala is een methode om achter de interpretatie van deze verborgen betekenissen te komen. Zo zou op alle mogelijke levensvragen een antwoord kunnen worden gevonden. De laatste jaren besluiten meer en meer niet-joden tot bestudering van de kabbala over te gaan. Vooral het Kabbalah Center in Los Angeles is wat dat betreft populair. Bekende artiesten als Madonna, Demi Moore en Mick Jagger laten er hun gezicht zien. Ook in Nederland neemt de belangstelling toe, getuige ook het succes van De kabbalist, de eerste roman van Geert Kimpen.
