Terug naar overzicht

Spiritueel Café

11/07/2008 - Vier vragen

Door LILIAN FERRU

Wie is Geert Kimpen?

Ik ben... een ander aspect van jou! Ik ben net als jij een zwervende ziel die weer naar aarde is gekomen om de ervaring van het leven op te doen. Ik ben net als jij naar hier gekomen om te leren, fouten te maken, op mijn bek te gaan, weer op te staan, en hopelijk wat wijsheid te verzamelen aan de hand van mijn ervaringen. Ik ben hier om het spel van het leven te spelen. Mezelf in jou te herkennen. Wanneer ik je bewonder en liefheb, zie ik ook de potentiele grootsheid in mezelf. Wanneer ik me aan je irriteer, herken ik mijn eigen kleine kantjes. Ik ben jouw spiegel, zoals jij de mijne bent. Want we zijn allemaal zieltjes die hier in een aards lichaam doen alsof we verschillende mensen en individuen zijn, maar eigenlijk zijn we allemaal één. Eigenlijk horen we allemaal bij elkaar en zijn we pas samen volledig.

Wat is je passie?

Mijn passie is schrijven. Het heeft heel lang geduurd vooraleer ik mijn passie durfde leven. Net als iedereen met grote dromen had ik 1001 excuses om mijn passie niet te leven; ik heb niet genoeg talent, van schrijven kun je niet leven, wat heb ik nou te vertellen, ik doe het later wel als ik groter ben... enzovoort. Nu ik eindelijk doe waarvoor ik geloof dat ik hier ben, voelt het als thuis komen. Het leven van mijn passie heeft mijn leven veranderd. Ik ben tot bloei gekomen in alle aspecten van mijn leven. En nu probeer ik door het schrijven mensen dezelfde troost, inspiratie en spanning te geven die ik uit zovele mooie boeken heb gehaald. Mooie boeken zijn zielservaringen. Die veranderen je van binnenuit. Het is de ene ziel die rechtstreeks tot de andere spreekt. Als ik dat met mijn boeken bereik, dan ben ik zielsgelukkig. En daarnaast wil ik ook gewoon jou en mezelf vermaken. Ik wil zo spannend mogelijke boeken schrijven, die je op het puntje van je stoel houden. Boeken die je hopelijk niet weg wilt leggen. Boeken waarbij je absoluut wilt weten; hoe gaat dat aflopen? Want zo schrijf ik ook. Ik probeer wat ik schrijf elke dag zo spannend te maken, dat ik me de ochtend daarna afvraag; oei, hoe gaat dat verder??? 

Wat is je taak in de samenleving?

Ik denk dat ik moeilijke zaken, zoals bv de kabbala, begrijpelijk en praktisch kan vertalen. Ik deel wat ik zelf geleerd heb. Ik probeer niet iets te schrijven wat ik niet zelf weet, want dat zou boekenwijsheid zijn. Mijn motto is ; walk your talk. Leef, wat je zelf probeert over te brengen. En vooral niet op een voetstuk te gaan staan. Vooral mijn eigen stommiteiten en onwetendheid niet te verdoezelen. Ik heb te vaak lezingen mee gemaakt van mensen waarbij ik dacht; prachtig verhaal, maar ik geloof er geen barst van. De ervaring van het leven is veel belangrijker dan welke theorie ook. Je kan je als monnik ontzettend verlicht voelen wanneer je jarenlang in lotushouding op een berg zit. Maar of je werkelijk verlicht bent, zal pas blijken wanneer je van je berg naar beneden komt, en hoe je dan reageert op de mensen die je ontmoet. Of je nog steeds even verlicht reageert wanneer een auto je de pas afsnijdt of iemand je de huid vol scheldt. Daarin liggen de lessen van het leven, niet in theorieën. 

Wat is voor jou spiritualiteit.

Ik vind het geen mooi woord, spiritualiteit. Ik hoor wel eens dat mensen zeggen; Ik ben erg spiritueel. Dat vind ik altijd een beetje grappig. Hoezo, je bent spiritueel??? Wat is dat dan. Als er al spirituele mensen bestaan, dan zijn we het allemaal. Voorlopig is er echter geen beter woord. Ik denk dat iedereen die het leven tenvolle leeft, in al zijn grootsheid en kleinheid, dat iedereen die woekert met zijn talenten, die zijn best doet zich te ontwikkelen tot zijn grootst mogelijke vorm , "spiritueel" is. Met vallen en opstaan. Ook de grootse spirituelen hebben wel eens een slechte dag. Spiritualiteit is denk ik bewust door het leven proberen te gaan. Niet als een dier (met alle respect voor dieren trouwens) die alleen eet, drinkt, slaapt en zich voortplant. Maar net die stap extra. De mens die zichzelf vragen stelt, en zichzelf in vraag stelt. Die geen genoegen neemt met oppervlakkige antwoorden. Maar werkelijk op zoekt gaat naar zijn waarheid, en zijn missie. De mens die midden in het leven staat. Die het leven omhelst. En die weet dat net in de tragedies, de grootste lessen zitten. De mens die probeert zijn leven te leven in verbondenheid met de ander. Een wijze rabbi vatte de hele Thora als volgt samen; heb je naaste net zo lief als jezelf, al de rest is commentaar... Probeer dat maar eens 1 dag! Je naaste net zo lief te hebben als jezelf. Valt niet mee, kan ik je zeggen!

TOP