Reactie: Hoi Caroline,
Ik las je wens en kreeg daarbij een paar gedachten, vragen eigenlijk. Eerst dacht ik, nou laat maar, maar toen dacht ik: dit is de bedoeling van het expirement. Dus hier zijn mijn gedachten, misschien heb je er iets aan en zo niet: vergeet ze dan maar snel. Ik moest je wens drie keer lezen omdat je wens niet duidelijk overkomt. Ik dacht: wat wil ze nu precies. Begrip en erkenning als persoon en niet als slachtoffer. okee, maar dan wil je dat doorgeven, zo schrijf je, aan 'wij'die meer zijn dan een etiket. en daarmee geef je jezelf en alle slachtoffers van incest juist een etiket. wie zijn 'wij'? Degenen die incest hebben meegemaakt? Dus dat voelt een beetje dubbel. Aan de ene kant wens je dat het etiket niet gegeven wordt aan de andere kant scheidt je jezelf van de rest. Zo voelt dat althans. In ieder geval, het is geen oordeel maar misschien kun je daar eens naar kijken. Dan, Je wens om begrip en erkenning. ik denk dat je die aan jezelf moet gaan leren geven en dan zul je hem ook om je heen gaan zien. Misschien heb je iets aan het boek van Byron Katie, de vier vragen. Dat heeft mij erg geholpen. Succes! Heel veel licht en liefde en weet dat je niet alleen staat!

Reactie: Nora,
Het zijn niet wij, en ik zeg inderdaad "wij" die dit etiket op ons plakken. Het gaat erom dat wij op alle vlakken proffesioneel genoeg zijn maar als men van ons weet dat wij een incest verleden hebben, neemt men ons niet meer au-serieux. Dus daarom zwijgen wij zo lang. En dat patroon wil ik doorbreken. Voor ons, en al die na ons komen. Als men iets van ons weet dan linkt men alles wat er gebeurd aan ons verleden. Wij worden dan aanzien als mensen die niets meer zijn en die wat ze ook zeggen of proberen duidelijk te maken niet meer beluisterd worden want wij zijn maar....te emotioneel....enz, enz. Dat is hetgeen wat ik zie en wat ik hoor en vooral van mensen die je dan in vertrouwen neemt. En dan stel ik me vaak de vraag: wat willen jullie van ons dat we nu spreken of dat we zwijgen. Het ergste hierin is dat we niet meer als persoon worden beluisterd maar als verleden. Ik weet ik heb hier nog niet de juiste weg in gevonden, en ja ik ken de boeken van Byron Katie. Ik wil mensen doen inzien dat, inderdaad, incest een heel grote impact heeft op iemands leven en inderdaad dat men ons beluisterd, al was het maar als ervaringsdeskundige. Als opvoedster heb ik de kinderen en jongeren nooit hun huidige zijn geduwd in dat verleden maar altijd gezocht wat voor wie op welk moment kan helpen. Mochten mijn collega's mijn verleden kennen dan was ik voor hen geen opvoedster meer en het gekke is de jongeren voelden dit aan. Versta je.

Reactie: Hallo Caroline,
Wat je schrijft is zo herkenbaar dat ik het even wil laten weten. Altijd als ik mensen over mijn incest verleden vertelde, werd ik meteen als groot slachtoffer behandeld. Vooral in zogenaamde groeigroepen. Ik weet niet of je er iets aan hebt. Maar ik heb daar ook erg veel last van gehad. Vooral omdat op die de kracht om te overleven helemaal ontkend wordt.
Ik zou alle hulpverleners die dit ooit lezen willen vragen, erken incest overlevers in hun kracht!
Ik ben blij met je wens en zal er mee aan werken om deze te vervullen.
groetjes Ans.

Reactie: Dank je Ans.
Wij zijn meer dan ons verleden en weet je, wij zijn krachtig want we zijn er nog ondanks alles. Samen in onze kracht gaan staan doet leven en hopen. Een oprechte dank aan je voor je hulp en jouw leven.

Reactie: Het enige wat met zekerheid over het verleden gezegd kan worden is dat het voorbij is....
Niets onwerkelijks bestaat en niets werkelijks kan bedreigd worden hierin ligt de vrede van God.

Deze zin is de essentie van Een Cursus In Wonderen...deze cursus heeft er bij mij voor gezorgd dat ik in het Nu leef dat ik de liefde het vertrouwen en de kracht in mijzelf heb herinnert en erachter kwam dat wie ik wezenlijk ben door niets beschadigd is zo ook niet door incest...heel herkenbaar is het geen gehoor vinden of de typering of zelfs angst en taboe rond dit thema..doch lagen de antwoorden niet buiten mijzelf maar in mijzelf..

Liefs Carla

Reactie: KIJK eens even op www.asmi-ikben.nl ON/ VILLA66. Misschien staat daar iets wat jou verder kan helpen naar een LEVEN IN GELUK. VRIJ van PIJN en....JIJ ROOS nog in de KNOP wie kan vermoeden welk een SCHOONHEID er in jou schuilt...Neem anders eens even kontakt met mij op. Jarenlang heb ik SLACHTOFFERS van ..begeleid. LEEF NU en laat los al wat niet meer bij deze mooie ROOS behoort. Liefs Mies Hoogland

Reactie: Dag Caroline,

Ik kan me niet voorstellen hoe het moet zijn om een dergelijk verleden te hebben, maar voel me wel sterk betrokken bij 'de vrouwenkwestie', het feit dat mannen fysiek sterker zijn dan vrouwen en dat velen daar misbruik van maken. Het is nog altijd zo dat vrouwen minder serieus genomen worden dan mannen, en we zijn ook meer dan mannen geneigd om onszelf leed aan te doen door ons schuldig te voelen, onszelf niet serieus te nemen enzovoort. Als het gaat over het veranderen van anderen, is het mijn ervaring dat ik anderen alleen kan veranderen door eerlijk te laten zien wat er in mij leeft. Niet om anderen te willen veranderen, maar omdat ik er recht op heb om op deze Aarde te zijn en daarbij te zijn wie ik ben. Als ik anderen in hun waarde laat, ben ik alleen een spiegel, meer niet. Negatieve reacties hebben me erg uit het lood geslagen, maar uiteindelijk is mijn vechtlust erdoor versterkt.

Succes gewenst met je onderneming,
Xenia

Reactie: Ik stuur je licht en liefde.