Mijn wens

Mijn wens vanaf jongs af aan is om een tijdje in Israël te werken en wonen en wie weet daar de liefde tegenkomen waar ik altijd van heb gedroomd.. Ik snap niet waarom ik nooit deze stap heb genomen.. Ik ben er in het verleden kort op reis geweest, net na de libanon oorlog.
Ik heb ervan geproefd en ik wilde meer! Dankzij het boek stap voor stap, ben ik eindelijk gaan nadenken en ik wil erheen! Alle eerste stappen zijn al gezet, en toen ik een boek pakte waar ik altijd veel bij voel en van leer, deed ik mijn ogen dicht en vroeg om raad, zoals ook in het boek van Geert beschreven staat.. En ik kreeg zo'n bijzondere aparte tekst, en daarna volgden er allerlei tekens.. Er stond in de tekst: 'Zend mij een man, die bedreven is in de bewerking van goud, zilver, koper, ijzer, linnen, karmozijn en blauwpurper, en die het graveerwerk verstaat, zodat hij kan samenwerken met de vakmensen die ik in Jeruzalem verzameld heb.'

Ik kreeg deze tekst met mijn ogen dicht.. Deze tekst staat op plek 2 2 7 in het boek...
Het bizarre is dat iemand aan mij vroeg: welk cijfer vind jij bij jezelf passen? Ik hoefde niet na te denken en zei onmiddellijk 7.. Toen gingen we mijn naam waarde berekenen, en het cijfer dat bij mij hoort is 7! Ik geloofde mn ogen niet.. Maar goed ik ben geboren op 7 februari, op de zevende dag van de week.. Best bizar allemaal 07-02 en dan ook die tekst krijgen met 2-2-7.. En mn droom is naar Israel te gaan en daar misschien met wat geluk mijn droomman tegenkomen... Ik durf die droom niet te dromen, maar wel om naar Israel te gaan! Toen ik die tekst kreeg, voelde het toch wel bijzonder, misschien heeft het ook een andere betekenis, maar ik haal er wel uit om naar Israel/Jeruzalem te gaan, en misschien moet ik in contact komen met iemand die goudsmid of iets is en wie weet wat voor pad mijn leven dan opgaat, misschien heeft iemand daar een wijze les voor mij..

Het is nu alleen nog wachten tot de bazin mijn verlof goedkeurd... Veel mensen zijn er op tegen dat ik ga, ze zijn of bang dat ik niet meer terug kom, dat ik dara blijf, of vinden het geen verrijking voor mij om daar heen te gaan.. Maar mijn verlangen zit zo diep zo sterk dat als ik eraan denk ik emotioneel wordt.. Ik snap hun gevoelens ook, maar ik luister naar mn hart.. En ik kon ook op al mijn rollen invullen waarom mijn wens een verrijking voor me zou zijn.. Dus dat is ook goed.. Nu moet ik nog een oude wijze man vinden om mee te praten..
Als mijn verlof niet wordt goed gekeurd zal ik dat dan ook als teken moeten zien om toch niet heen te gaan? Ik heb t erg naar mn zin op werk en ben erg blij met alles, zou niet zomaar mn werk op willen geven.... We zullen zien, en kijken wat mijn gevoel zegt.. Ik kan niet wachten om deze wens te verwezenlijken!!!!