Naam: Gerda Maria
Datum: 18 november, 15u35
Reactie: Lieve Harry1,
"Harry1" ... Nou nou... dat klinkt zo chique hé met dat nummertje achter jouw naam... haast Koninklijk, enkel het Gouden kroontje ontbreekt nog ;-)
Misschien is er dat ook wel maar zien wij het 'nog' niet?
Maar goed... alle gekheid op een Gouden Toverstokje... in Geert Kimpens Gouden-Wensboek-Hokje...
Ik lees dat je op Palliatieve zorg werkt.
Gedurende de korte tijd dat ik op Palliatieve mocht werken als Vrijwilligster heb ik er heel veel geleerd.
Ik herinner me onder andere een vrij jonge vrouw die wist dat haar tijd hier gewoon om was omdat ze, naar eigen zeggen, 'elders' nodig was.
Met andere woorden, ze was er ten stelligste van overtuigd dat ze zich om de woorden 'Had ik maar' niet druk hoefde te maken.
Ze was er rotsvast van overtuigd dat ze in de hiernavolgende levens-fase die wij 'de dood' noemen voldoende kansen zou krijgen om 'onafgewerkte zaken' of 'onbenutte kansen' vooralsnog te H-ervaren.
Omdat ik toen ook al geloofde in Leven 'tijdens' de zogenaamde dood kon ik haar heel goed begrijpen, doch zijzelf had nog nooit iemand ontmoet die haar hierin 'All the Way' had gevolgd en/of Geloofd.
Ze praatte voordien met bijna niemand meer, ze had zelfs het gevoel dat zowat iedereen het haar kwalijk nam dat ze hier maar zat te niksen terwijl iedereen in rep en roer was om... ja om wat eigenlijk?
Dat mensen niet blij waren met haar aanwezigheid veronderstelde ze omdat niemand op de Afdeling ooit naar haar Glimlachte.
Ze vatte die ernstige blikken dus op haar manier op.
Doch toen ik op de dienst kwam veranderde er 'iets' met haar waardoor sommigen dachten dat ze misschien toch nog wou 'vechten voor haar leven' zoals ze dat hier doorgaans noemen.
Ik was toen reeds volop in de ban van de Glimlach als onmisbaar levens-elexir en omdat deze patiënte aanvankelijk mijn Glimlach als teken van hoop op haar beterschap in dit leven vertaalde zei ze met een gelukzalige Glimlach dat haar besluit nu vast stond, ze wilde euthanasie aanvragen. En denk maar niet dat jij mij met jouw Glimlach hier kan houden zei ze zacht maar vastberaden.
Toen ik haar zei dat dit niet mijn bedoeling was omdat ik wist dat ze ginds veel gelukkiger zou zijn dan hier toen gaf ze me een vette, gelukzalige knipoog en ze zei datgene wat ik voordien al zo vaak tegen mezelf en anderen had gezegd:
WE KOMEN ELKAAR IMMERS STEEDS OPNIEUW TEGEN EN WE ZULLEN ELKAAR 'GINDS' MET ZEKERHEID HERKENNEN
en ik voegde er aan toe:
JA DAT GELOOF IK OOK, WE BOUWEN, WAAR DAN OOK, MET ONS NAÏEVE EGO STEEDS WEER VERDER AAN DATGENE WAT IN WEZEN AL AF IS EN DIE WIJSHEID DOE JE BLIJKBAAR PAS OP VIA ERVARINGEN IN VERSCHILLENDE ETAPPES, DIE MEN OOK WEL VERSCHILLENDE LEVENS NOEMT.
De patiënte vertelde me dat ze dankzij mijn Begrip voor haar visie de moed had gevonden om aan de dokter euthanasie te vragen zodat ze eindelijk over kon gaan naar die volgende fase waar ze al sinds haar jeugd in geloofd had.
En ik?
Ik was blij dat ik mijn oude visie over 'sterven' of 'de dood' reeds dermate herzien had waardoor ik haar die mooie gedachten kon laten meenemen naar die 'andere levens-fase' (de dood) waar elk van ons reeds eindeloze malen 'bewust' of 'onbewust' doorheen is gereisd.
Ik ben blij dat ik haar, vanuit onwetendheid, niet geforceerd heb om het hier nog langer vol te houden.
Dit wil uiteraard niet zeggen dat de woorden 'Had ik maar' plots geen impact meer gaan hebben op hen die denken 'ooit' aan het absolute 'einde' van hun leven te staan.
Er zullen altijd mensen zijn die niet in een Happy-Never-Ending-vervolg geloven en voor hen kan het wel degelijk belangrijk zijn om hen nog een tandje te laten bijsteken want...
alles wat je hier reeds geleerd en/of ervaren hebt kan een bonus betekenen in bepaalde situaties in die 'volgende' BDE-fase.
In dit geval staat BDE voor Bewustworden Dankzij Ervaringen.
Misschien kan jij ook voor jouw boek wat aanvangen met deze ruime visie en dit Goed-Gevoel-Verhaal dat sindsdien voor velen een enorme 'BLIK-opener' geweest is.
Hoe zouden we 'ooit' kunnen denken aan 'iets' waarvan de activatie-punten voor de manifestatie ervan niet aanwezig zouden zijn in het K(s)misch Bewustzijns-Veld?
Hoe zouden mediums ooit contact kunnen leggen met zogenaamde 'doden' als ze ook 'echt' dood zouden zijn?
Mag ik jou met een stralende Glimlach Hartelijk danken om mij via deze wens weer in herinnering te brengen dat het allemaal goed is zoals het voorbestemd is.
Mag ik jou eveneens Hartelijk Danken omdat ik via deze specifieke wens van jou weer extra duidelijkheid heb gekregen op hetgeen ons 'bewust (voorbestemd) naïef gehouden 'ego' ons doet geloven en hetgeen ons 'ego' dankzij ervaring aan wijsheid kan/mag winnen.
Moge ook jij nog heel veel vreugde-momenten beleven met het je Bewust worden van hen die ons 'voorgaan' om ons vanuit het Gelijktijdige Elders vaak 'onopgemerkt' op onze wenken te bedienen.
Hoe dan ook, het is allemaal prima zoals het is en dat wordt steeds duidelijker naarmate er meer mensen Glimlachen en naarmate er dus meer ego's gaan vibreren en/of Communiceren op de 'Hoge' Frequentie van het Globaal Informerend Geheugen, een Frequentie waar het Gelijktijdig Allesomvattend Bewust-ZIJN van kracht is.
Heel veel Succes met je boek en met alles wat je nog onderneemt!
Ik wens met je mee dat ook jij 'ooit' Bewust mag overgaan naar de van leven bruisende dood-fase, en liefst met een 'ego' dat zich niet langer 'zorgen' maakt over die 'Had ik maar' kwestie ;-)
Liefs en Big Big Smile van me
Gerda Maria Hendrickx
Glimlach-f-Luisteraar
www.oriconet.com