Reactie: Beste Marjon

Heel toecallig ik je schrijven had gelezen. Vorigeweek maakte wij als Grootouders mee,ons ongeboren kleinkind, vanwege een inleiding het ongeborenkindje gehaald werd omdat het hartje te klein is ,en de ongerustheid op verdere afwijkingen, Ik hoop mijn dochter de goede begeleiding krijgt om dit te verwerken.
Als Oma vind ik dit moeilijk om de goede woorden te vinden ,Er op zo,n moment zoveel waarom zijn,,het geluk van ouders die kinderen willen.Of een schoonmoeder die 90 jaar is geworden ,die woorden zei ik niet van houd.Ik dacht ben je niet dankbaar,kijk je niet op een normale manier terug op leven ,en praat gewoon. Lachen is leuk ,mijn Fam wordt er echt gepraat hoewel mijn man wel met hun op kan schieten,hoewel dit weleens bots. Mijn Moeder had het heft in handen en zei als je ga liegen ,daar is de deur. Marjon ik hoop dat je met Gods kracht en steun ouders kan helpen ,om met dit verlies om te gaan. Marjon mijn excuus ik me verhaal kwijt moest,vandaar ga ik op vacanties om verhalen of belevenissen van reisgenoten te horen, vind ik belangrijker dan me in drank te laten gaan.
Marjon wil je aan me wil denken,

Hartelijke Groet Jany

Veel sterkte met je wens

Reactie: Marjon ,ik hoop je andere mensen kan helpen,omdat ik als Oma het verlies moet verwerken van een ongeboren kleinkind deze dagen.Langs deze weg ,Veel Sterkte

Jany de Bruijn

Reactie: Hallo Jany
jij wenst mij sterkte, maar ik denk dat jij degene bent die ik "in deze dagen" sterkte moet wensen...wat zullen jullie je verloren en leeg voelen op dit moment...hoop omgeslagen in wanhoop...blijdschap in verdriet...ongeloof...en vooral jij niet weten wat je moet doen om je kind te troosten wat net zijn/haar kind verloren heeft...
ik wens je heel veel kracht voor de komende tijd...ik hoop dat jullie dit samen kunnen delen...

je hoeft niks te zeggen, je hoeft niks te doen, je kan er alleen maar zijn...

en praat, schreeuw, huil...ook om je eigen verdriet...doe niks wat niet goed voelt, maar doe het vooral op jouw manier...

een virtuele arm voor jullie en een goede reis voor dat kleine engeltje naar de overkant...

...

Reactie: lieve jany
wat jamer dat je dit niet met je man kan delen, het komt me wel heel bekend voor, helaas gebeurt dit vaker...de tip die wij destijds meekregen in het ziekenhuis was dat we moesten proberen elkaars manier van rouwen te respecteren...en geen verwachtingen tov elkaar te hebben...erg moeilijk...dat snap ik heel goed...maar geef elkaar de ruimte...daardoor zul je uiteindelijk elkaar ook weer vinden...is mijn ervaring

verder is het mischien een idee je aan te melden bij een lotgenotengroep of forum op het internet, destijds heb ik daar heel veel steun aan gehad...je mag me altijd persoonlijk mailen, dan kan ik je mischien op dat gebied wat tips geven...

ik hoop dat je een beetje overeind kunt blijven en ik hoop dat er de komende tijd veel meer van zulke lieve kleine dingen als je hierboven beschrijft op je pad zullen komen

veel sterkte en kracht voor nu

warme groet marjon

Reactie: Marjon

Hartelijk bedankt ,voor je lieve woorden.
Heel jammer mijn man me niet kan begrijpen ,vandaar ik de wensen van andere lees ,die een vriend willen met dezelfde intresse ,of gevoelens. Vanwege je woorden om dit samen te delen,me pijn doet. Goede Vrienden bieden me de kracht van een onzichtbare arm die in gedachten om me heen geslagen wordt. Ik was vorige week heel blij met een kaart met kaarsjes van Taize die ik van een vriend kreeg. En de bemoedigende woorden ,vam vriend [Predikant] kreeg. En passende woorden om hiermee om te gaan. Geert schreef ook wie goed doet die goed ontmoet.

Hartelijke Groet
Jany

Reactie: Hoi Marjon,
Wat een mooie wens en zo te zien ben je al begonnen anderen te helpen. Weet je al in welke vorm je het gaat gieten? Ik denk dat je veel mensen kan helpen. Veel succes en natuurlijk veel liefs Carla

Reactie: beste marjon,
het is steeds pijnlijk om iemand te laten gaan, maar het leven houd niet op, er is leven na het heengaan en als jij er gereed voor bent kan jij er mee spreken, voelen, ruiken en het zien. zodat jij een weg krijgt om de mens op jou beurt te helpen. Ik vraag nooit geld om de mens de weg te tonen, het is mijn taak om hen te helpen, zodta zij op hun beurt ook een ander verder helpen.
Ik heb twee maal een bijna-dood-ervaring gehad en weet waarom ik het heb gehad.
Groetjes, estelle.

Reactie: Lieve Marjon

Ondanks ik veel moeite heb om wat er nu om ons heel speelt,mijn man geen extra tijd voor me heeft,om even rustig samen te zijn [was zijn Moeder belangrijker dan mij. Maandag middag gooide mijn man de kennisgeving van ons ongeboren kleinzoon op bed [Hoewel het me moeite kostte ,zei ik waarom kwam je niet op bed zitten om samen ,het kaartje te lezen.
Marjon op zo,n moment kon wel hard huilen misschien maakte dit tongen los. Ik dacht ik hoop voorlopig geen nare gebeurtenissen met onze kinderen mee te maken ,als ik een man heb die mij niet troost.
Marjon vanmorgen met het ontwaken, trooste de Hemelse Vader mij met [een zelf gemaakt gebed, en de
liederen. De Heer is mij Herder . Wat de toekomst brenge moge. Ik was heel blij gister een vriendin ,me bemoedigde met woorden ik troost in vond.

. Marjon heel liefs ik dit met je kwijt kunt.
Hartelijke Groet
Jany