Hollywood kan de trompetten alvast klaarleggen; scénes als deze zijn geschreven voor de film
– De VolkskrantEen bijzonder clevere kruising tussen De Da Vinci Code, De Alchemist en Indiana Jones. Kimpen heeft heel goed begrepen dat je wijsheid moet combineren met alledaagsheid om je lezers in de ban te houden.
– De Standaard
Rashi legt in de 11 de eeuw na Christus in Frankrijk voor het eerst het verband tussen de dood van Mirjam en het tekort aan water dat daarna ontstond. "Uit dit leren we dat gedurende veertig jaar de Joden konden drinken uit een bron door de verdienste van Mirjam". Dit werd omschreven als een ‘wandelende waterput’ die het Joodse volk veertig jaar volgde, tot de dood van Mirjam. De legendarische waterput werd gevonden toen Mirjam aan Mozes de aanwijzing gaf om met zijn stok op de rots te slaan in de woestijn. Het zou dezelfde bron zijn die God op de tweede dag van de schepping als een juweel op aarde plaatste. De waterput bleef het volk volgen gedurende hun veertig jarige tocht door de woestijn. Sommigen zeggen dat er een bron ontsprong overal waar zij met haar hiel stampte. Het water smaakte naar oude en nieuwe wijn, naar melk en honing en had een helende werking. Volgens sommigen reist de waterput nog steeds rond en vult andere bronnen. Een zieke, ongeacht de ernst van zijn ziekte, wordt genezen als hij van dit water drinkt. De waterput zou zich nu in het Tiberiasmeer bevinden. De legende vertelt dat nadat Chaim van het water van Mirjam gedronken, plots alle geheimen die Itschak doceerde, doorgrondde.
Zie ook: Mirjam.